ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ

                           ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ

    Όταν οι άνθρωποι παρεμβαίνουν στο έργο της φύσης

Πολλά έχουν γραφτεί για την ψυχολογία των διδύμων παιδιών. Δεκάδες έρευνες κοινωνιολόγων, ψυχολόγων, παιδιάτρων και άλλων επιστημόνων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα: τα δίδυμα παιδιά, με ένα περίεργο μυστηριακό τρόπο, σχεδόν μεταφυσικό, είναι άρρηκτα ψυχικά συνδεδεμένα από την αρχή ως το τέλος της ζωής τους. 

Ζουν ζωές παράλληλες και όμως αναζητούν νοερά, πνευματικά και ψυχικά το ένα το άλλο. Ανεξήγητα ζουν την ζωή τους ψάχνοντας το άλλο τους μισό που όπως φαίνεται τους λείπει και το αναζητούν. Συνειδητά η ασυνείδητα φαίνεται πως λειτουργεί μια μαγνητική έλξη.

Ο αποχωρισμός των διδύμων είναι τραύμα ψυχής που δεν επουλώνεται ποτέ.

Επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει πως τα δίδυμα παιδιά, και ειδικά τα μονοζυγωτικά, παρουσιάζουν την ίδια συμπεριφορά, τις ίδιες τάσεις, και τον ίδιο ψυχισμό ακόμη και αν μεγαλώσουν σε διαφορετικό περιβάλλον και όχι από τους ίδιους γονείς.

Ακόμη κι αν δεν γνωρίζουν πως υπάρχει το δίδυμο ταίρι τους νοιώθουν πως πάντα κάτι τους λείπει χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν τι μπορεί να ναι αυτό. Ένα κενό, ένα αίσθημα μη πληρότητας. Μια διαρκής και μόνιμη ανησυχία. Ένα ανεξήγητο ψυχικό κενό.

Πολλές επιστημονικές μελέτες, ειδικά επί υιοθετημένων παιδιών, σε διαφορετικές θετές οικογένειες, επομένως διαφορετικό περιβάλλον, κατέληξαν στα συμπεράσματα αυτά.

Τα δίδυμα παιδιά δεν έχουν μόνο τον γενετικό δεσμό από την αρχή της δημιουργίας τους (σύλληψη), αλλά και ένα άλλο πιο ουσιαστικό δεσμό διαρκείας για όλο το υπόλοιπο της ζωής τους.

Είναι πολύ γνωστή η περίπτωση των διδύμων που μελετήθηκε για αυτό το σπάνιο και περίεργο δέσιμο ειδικά των μονοζυγωτικών διδύμων και η ταυτόσημη συμπεριφορά τους από την παρακάτω υπόθεση:

 Υπόθεση ''Amy και Beth''

Στις αρχές της δεκαετίας του 60 δύο νεογέννητα (μονοζυγωτικά) δίδυμα κοριτσάκια στη Νέα Υόρκη (γνωστά σήμερα στην ψυχολογική βιβλιογραφία σαν η περίπτωση "Amy και Beth") δόθηκαν για υιοθεσία σε δύο διαφορετικές οικογένειες. Επιβλέπων επιστήμονας αυτής της διαδικασίας ήταν ο δόκτωρ Peter Neubauer, ένας διακεκριμένος ψυχίατρος της Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής της Νέας Υόρκης.

Από τη στιγμή που η Amy και η Beth στάλθηκαν στις οικογένειες που τις υιοθέτησαν δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο επιτελείο ψυχολόγων, ψυχιάτρων, παιδιάτρων και άλλων παρατηρητών, που θα κατέγραφαν λεπτομερειακά την πορεία τους, από τη βρεφική ως την εφηβική τους ηλικία! Δεν αποκαλύφθηκε στους γονείς που υιοθέτησαν τα μωρά - ούτε φυσικά και στα ίδια τα παιδιά - ότι είχαν ένα δίδυμο (μονοζυγωτικό) αδελφάκι.

Η θεωρία που ήθελαν να εξετάσουν οι ψυχολόγοι ήταν το σε τι βαθμό το διαφορετικό οικογενειακό περιβάλλον θα επηρέαζε τις προσωπικότητες, τις συμπεριφορές, την ευφυΐα των δύο παιδιών, που σα μονοζυγωτικά είχαν την ίδια γενετική προδιάθεση. Και λέω σε τι βαθμό γιατί την εποχή εκείνη ήταν αδιαμφισβήτητη αρχή για την ψυχολογία ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από το οικογενειακό του περιβάλλον και σε μικρότερο από τη γονιδιακή του προδιάθεση.

Τα μωρά δόθηκαν σε δύο διαφορετικές οικογένειες που από μία άποψη έμοιαζαν μεταξύ τους: και οι δυο ήταν εβραίικες και έμεναν στη Νέα Υόρκη. Οι μητέρες έμεναν στο σπίτι και αμφότερες οι οικογένειες είχαν ήδη ένα γιο 7 χρόνια μεγαλύτερο από τα δίδυμα μωρά. Από κει και πέρα όμως τα δύο οικογενειακά περιβάλλοντα διέφεραν ριζικά! 

Η οικογένεια της Amy ήταν μικροαστική ενώ της Beth ευκατάστατη! Η θετή μάνα της Amy ήταν υπέρβαρη, συγκρατημένη, αντικοινωνική. Αν και ήταν συμπονετική ήταν ταυτόχρονα και εξαιρετικά ανασφαλής και κάπου άρχισε να νιώθει απειλή από την Amy όταν αυτή μεγάλωσε και άρχισε να γίνεται μία εμφανίσιμη κοπέλα! Από την άλλη η θετή μάνα της Beth τη λάτρευε και μιλούσε πολύ θετικά για την προσωπικότητα της και τη θέση της μέσα στην οικογένεια!

 Οι επιβλέποντες επιστήμονες περιέγραφαν τη μάνα της Beth σαν ευχάριστη, νεανική, κομψή, αδύνατη, ισορροπημένη, με εμπιστοσύνη στον εαυτό της, δυναμική και χαρούμενη! Εκεί που η μάνα της Amy την έβλεπε σαν πρόβλημα, σαν ένα πεισματάρικο ξένο παιδί, η μάνα της Beth την έβλεπε σαν παιδί που γέμιζε με χαρά το σπίτι! Παρόμοιου ύφους ήταν και οι πατεράδες. Ο θετός πατέρας της Amy την έβλεπε και αυτός σαν πρόβλημα ενός ο θετός πατέρας της Beth ήταν πολύ πιο υποστηρικτικός απέναντι της. 

Τα προβλήματα της Amy ξεκίνησαν νωρίς και οδηγήθηκαν σε μία ανησυχητική κατεύθυνση: σαν παιδί ήταν μόνιμα σε ένταση και απαιτούσε διαρκώς πράγματα. Βύζαινε ακόμη και σε μεγάλη ηλικία τον αντίχειρα της, έτρωγε τα νύχια της, κρυβόταν στην κουβέρτα της, έκλαιγε όταν την άφηναν μόνη, έβρεχε το κρεβάτι της μέχρι και σε μεγάλη ηλικία, είχε συχνούς εφιάλτες και πολλούς φόβους. 

Γύρω στα 10 της άρχισε να παίζει διάφορους ρόλους, να σκαρφίζεται αρρώστιες και να δείχνει μία σύγχυση στο θέμα του φύλου της. Ντροπαλή, αδιάφορη κοινωνικά, πάσχοντας από μία σοβαρή μαθησιακή δυσλειτουργία, παθολογικά ανώριμη, καθρέπτιζε ιδανικά την εικόνα του παιδιού που το είχαν απορρίψει! 

Οι επιστήμονες κάπου το περίμεναν να αναπτύξει η Amy τέτοιο χαρακτήρα και συμπεριφορές. Όπως περίμεναν από τη Beth να αναπτύξει έναν πιο ώριμο, συγκροτημένο, κοινωνικό και συνεργάσιμο χαρακτήρα σε σχέση με τη δίδυμη αδελφή της. 

Προς μεγάλη τους έκπληξη, όμως και η Beth όλο που είχε μεγαλώσει σε ένα εξαιρετικά πιο υποστηρικτικό περιβάλλον είχε αναπτύξει τα ίδια ακριβώς στοιχεία με την Amy! Βύζαινε επίσης τον αντίχειρα της, έτρωγε τα νύχια της, κρυβόταν στην κουβέρτα της, έβρεχε το κρεβάτι της! Και η Beth έγινε υποχονδριακή, και όπως η Amy φοβόταν και αυτή το σκοτάδι και τη μοναξιά!

                                                                       

Αυτό αποτέλεσε ένα ισχυρό σοκ για τους επιστήμονες και ιδιαίτερα στους ψυχολόγους που πίστευαν ακράδαντα ότι το περιβάλλον διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα του ανθρώπου! Στη συνέχεια έγιναν και άλλες πολλές μελέτες (κυρίως από τον καθηγητή Thomas J. Bouchard Junior, του πανεπιστημίου της Minnesota) με μονοζυγωτικά δίδυμα που χώρισαν νωρίς στη ζωή τους και ξανασυναντήθηκαν μετά από αρκετές δεκαετίες και όλες αυτές οι μελέτες κατέληξαν σε παρόμοια συμπεράσματα: οι διαφορετικές οικογενειακές συνθήκες στις οποίες είχαν μεγαλώσει τα δίδυμα αυτά δεν είχαν διαμορφώσει ουσιαστικές διαφορές στο χαρακτήρα τους και στη συμπεριφορά τους!

H Τηλεπαθητική ικανότητα των διδύμων 

 

Η έννοια του όρου τηλεπάθεια, ουσιαστικά, σημαίνει νοιώθω από μακριά.

Ο όρος χρησιμοποιείται σαν μια σύντμηση της φράσης πνευματική τηλεπάθεια και αναφέρεται στην ικανότητα να μπορεί κανείς να "διαβάζει" τις σκέψεις του άλλου μέσω Εξωαισθητηριακής Αντίληψης ή στην επικοινωνία δυο μυαλών. Δυο ξεχωριστών εγκεφάλων! Ο όρος δημιουργήθηκε από τον ερευνητή ψυχικών φαινόμενων Frederick W. H. Myers όπου τον πρωτοπαρουσίασε το 1892 σε ένα άρθρο της επιθεώρησης Proceedings of the Society for Psychical Research. 

Τηλεπάθεια, λοιπόν, είναι όταν ο νους ενός ανθρώπου συντονίζεται με τον νου ενός άλλου, άσχετα από την απόσταση και τον χρόνο που τους χωρίζει. Η όλη διαδικασία γίνεται μέσω ενεργειακών πεδίων, που στην περίπτωση της τηλεπάθειας λέγεται «υπερδιάστημα» και ουδεμία σχέση έχει με τον γνωστό σε μας χωρόχρονο.

Το φαινόμενο των τηλεπαθητικών ικανοτήτων είναι ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο και είναι λίγα τα άτομα που το διαθέτουν πραγματικά. Τα δίδυμα αδέλφια παρουσιάζουν αυτό το φαινόμενο, με μεγάλη συχνότητα και ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Τα συναισθήματα που νιώθει καθένας από το «ζευγάρι των τηλεπαθητικών διδύμων», όταν είναι πολύ έντονα, τα στέλνει με κύματα στον άλλο και έτσι έχουμε μια ενεργειακή σύνδεση. Όταν κάποιο άτομο έχει περισσότερο ανεπτυγμένη αυτή του την ικανότητα, μπορεί να διαβάζει και την σκέψη άλλων, άγνωστων προς εκείνο ατόμων.

Έτσι έχει παρατηρηθεί πως όταν το ένα δίδυμο βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική διάθεση, συμπάσχει, χωρίς να γνωρίζει την αιτία, και το άλλο δίδυμο. Επίσης όταν το ένα δίδυμο είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο τα ίδια συναισθήματα μεταφέρονται στο άλλο. Η διαίσθηση του κινδύνου και του θανάτου επίσης. Τώρα τι είναι αυτό που συντελεί στο να λειτουργεί το ένα δίδυμο σαν πομπός και το άλλο σαν δέκτης δεν έχει επαρκώς απαντηθεί. ΄Εχει παρατηρηθεί μόνο το αποτέλεσμα σε πολλά ζευγάρια διδύμων διαχρονικά.

Αυτή ήταν μόνο η εισαγωγή, λεπτομερειακή και παραδειγματική για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πως τα μονοζυγωτικά δίδυμα μπορεί να μεγαλώνουν και να ζουν σαν τελείως ανεξάρτητες προσωπικότητες έχουν όμως, λόγω του ταυτόσημου γονιδιακού τους υλικού, πρωτοφανείς, κοινές, ιδιότητες στην συμπεριφορά, στην ψυχολογία στις συνήθειες.

Εξηγήσεις πολλές όπως και οι επιστημονικές μελέτες που προσπάθησαν να εξηγήσουν το γονιδιακό αυτό σύμπτωμα. Κρύβεται απλά η αλήθεια στα γονίδια η κάτι άλλο μπορεί να συμβαίνει είναι ανεξήγητο έως σήμερα.

Όποια κι αν είναι η αλήθεια υπάρχει κι αυτή δημιουργεί μεταξύ τους έναν τόσο ισχυρό δεσμό που ούτε η αλλαγή περιβάλλοντος με την υιοθεσία ούτε καν η άγνοια για την ύπαρξη του ενός στον άλλο μπορεί να εξαλείψει.

Δυσαναπλήρωτο κενό και τραυματική εμπειρία ο αποχωρισμός των διδύμων

Αναλύσαμε όλα τα παραπάνω για να γίνει κατανοητό πως τα δίδυμα παιδιά έχουν ένα πραγματικό, σπάνιο δέσιμο και η μη συνέχεια της κοινής τους ζωής αποτελεί ένα μεγάλο θέμα και ένα μεγάλο τραύμα. 

Θα αναγκαστούν να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους βιώνοντας ένα τεράστιο, δυσαναπλήρωτο κενό, μια τεράστια έλλειψη. Και βέβαια θα ζήσουν με την αγωνία της αναζήτησης του άλλου διδύμου για μια ζωή.

Ποιος μπορεί να ευθύνεται όμως γι’ αυτήν την τραυματική εμπειρία που κόστισε σε πολλές εκατοντάδες διδύμων, και στις οικογένειες τους, την άλλη τους μισή ζωή;

Εκατοντάδες καταγγελίες, τα τελευταία χρόνια, έφεραν στο φως απίστευτες εξαφανίσεις, όσο και συχνές, διδύμων από τα μαιευτήρια και τις κλινικές της χώρας.

Εκατοντάδες μητέρες δήλωσαν την εξαφάνιση του ενός εκ των διδύμων κάτω από αδιευκρίνιστες, ύποπτες και θολές διαδικασίες.

Το αξιοπερίεργο είναι πως πάντα εξαφανίζονταν το υγιέστερο, το πιο βαρύ, το πιο αρτιγενές και εύρωστο δίδυμο, και στην συνέχεια η οικογένεια παρελάμβανε το πιο αδύνατο η πιο φιλάσθενο.

Ποτέ κανείς από τους γονείς δεν παρελάμβανε το υποτιθέμενο νεκρό δίδυμο για ταφή.

Ποτέ κανείς δεν το έβλεπε καν νεκρό. Στην συνέχεια τα πιστοποιητικά που παραλάμβαναν ήταν γεμάτα από αντιφάσεις και πλαστογραφίες.

Με τον σάλο που ξέσπασε αρκετές οικογένειες βρήκαν τα κλεμμένα και στην συνέχεια πουλημένα δίδυμα και άλλες ψάχνουν ακόμη.

Η μεγάλη ομοιότητα των παιδιών αυτών, ιδιαίτερα των μονοζυγωτικών, έδωσε εκατοντάδες μαρτυρίες στους ανυποψίαστους γονείς για την ύπαρξη στην ζωή του χαμένου δίδυμου. Ξαφνικά η ζωή πολλών ανυποψίαστων οικογενειών έγινε μια πραγματική κόλαση αφού η επανεμφάνιση του χαμένου τους παιδιού από την μια μεριά τους έδωσε ελπίδες από την άλλη όμως τους οδήγησε σε μια διαρκή αναζήτηση χωρίς τέλος.

Σε μια περίπτωση στην Θεσσαλονίκη αναγνωρίστηκαν δίδυμες υιοθετημένες από την καταπληκτική τους ομοιότητα και συνεχίζουν από κοινού να εντοπίσουν την βιολογική τους οικογένεια.

Ομογενής από την Αμερική αναγνώρισε σε μεγάλη συγκέντρωση των παρανόμως υιοθετημένων παιδίων, την κλεμμένη από την γέννα κόρη του.

Το τι επακολούθησε στην συγκέντρωση δεν περιγράφεται με λόγια. Η συγκίνηση είχε περισσέψει και όλος ο κόσμος έκλαιγε με αναφιλητά.

Αυτό όμως που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, είναι πως στις περιπτώσεις αναζήτησης διδύμων, αυτός που πρωταγωνιστεί με την περισσότερη αγωνία για την επιτυχία της αναζήτησης δεν είναι οι ίδιοι οι γονείς. 

Πολύ περισσότερο συμμετέχει, ενθαρρύνει την προσπάθεια και βοηθά στο έργο της αναζήτησης το ήδη υπάρχον στην οικογένεια δίδυμο! Τυχαίο; Όχι βέβαια σύμφωνα με την ανωτέρω ανάλυση της ψυχολογίας τους και συμπεριφοράς τους.

Όλες δε οι περιπτώσεις αναζήτησης διδύμων είχαν αίσιο τέλος.

Καμιά μα καμιά περίπτωση απόρριψης επανασύνδεσης δεν υπήρξε ποτέ μεταξύ διδύμων αδελφών! 
Ούτε στην Ελλάδα ούτε στον κόσμο όπου αυτά τα φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί και μελετηθεί.

Είναι τόσο μεγάλη η σύνδεση των διδύμων, η πνευματική και η ψυχική, που ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αυτό της απόρριψης, είναι μάλλον αδύνατο!

Σημείωση από την συγγραφέα:

Για όσες μητέρες έχουν ‘’χάσει’’ ένα από τα δίδυμά παιδιά τους να εστιάσουν  την προσοχή τους στα φύλλα νοσηλείας και την ληξιαρχική πράξη  του υπό αμφισβήτηση ‘’θανάτου’’  του ενός. Πάντα χανόταν το βαρύτερο και υγιέστερο δίδυμο!

Αλήθεια οι περισσότερο γονείς το έχουν επισημάνει αυτό καθώς τα έγγραφα που έχουν προλάβει να πάρουν αποδεικνύουν του λόγου το αληθές!

Αυτά για τις δεκαετίες 50, 60 70 και με κορύφωση την δεκαετία του 80! Σπάνιες περιπτώσεις που παραδόθηκαν και τα  δυο δίδυμα ενώ σε κάποιες άλλες αποκρύβει, από τον μαιευτήρα, ακόμη και η δίδυμη κύηση!

Αναζητήσεις αρρένων βρεφών 1981 1997

22-05-1981

Η Φωτεινή από τη Θεσσαλονίκη αναζητά το αγοράκι της που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Υπάρχουν αμφιβολίες για το θάνατό του και η οικογένεια το αναζητά.

24-04-1981

Δίδυμα (αγόρι και κορίτσι) που γεννήθηκαν στο Έλενα Αθηνών ψάχνει η αδελφή τους Ελένη. Η οικογένεια δεν έλαβε απτές αποδείξεις του θανάτου των διδύμων των οποίων αμφισβητεί το θάνατό τους. Χρόνια τώρα αναζητά τα αδέλφια της και κάνει ενέργειες για να τα ξαναβρεί.

03-07-1981

Ο Κώστας από τα Ριζώματα Βεροίας αναζητά το αγοράκι του που γεννήθηκε σε κλινική της Βέροιας και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Από τότε δεν το ξαναείδε ποτέ. Υπάρχουν αμφιβολίες γύρω από τις συνθήκες του θανάτου του και η οικογένεια το αναζητά ελπίζοντας πως θα το βρει.

27-2-1982

Η κ. Δήμητρα απο την Αθήνα γέννησε στο νοσοκομείο Αλεξάνδρας στην Αθήνα ένα αγοράκι. Δεν το είδε νεκρό ούτε της το έδωσαν να το θάψει.
Της εξήγησαν πως έτσι ήταν οι κανονισμοί, να τα θάβει το νοσοκομείο. Εκείνη από τότε  είχε αμφιβολίες και δεν έπαψε να το αναζητά.

03-05-1984

Η Μαρία από τη Θεσσαλονίκη αναζητά το αγοράκι της που γέννησε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.  Ποτέ δεν είδε το αγοράκι της νεκρό και πιστεύει πως είναι ζωντανό και θα το ξαναβρεί.

Δεκέμβριος 1984

Ο Δημήτριος από την Αγία Παρασκευή Βασιλικών αναζητά το αγοράκι του που γεννήθηκε στην κλινική Τατιάνα Θεσσαλονίκης. Στις έρευνες που έκανε δεν βρέθηκαν ληξιαρχικά στοιχεία για τη γέννηση και το θάνατο του παιδιού του.  Αμφισβητεί το θάνατό του και έχει αναθέσει σε δικηγόρο να κάνει τις απαραίτητς ενέργειες για να το ξαναβρεί.

11-08-1985

Η Φωτεινή από τη Θεσσαλονίκη γέννησε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης ένα αγοράκι. Δεν το είδε ποτέ νεκρό και στις έρευνες που έκανε διαπίστωσε πως δεν υπάρχουν ληξιαρχικά στοιχεία ούτε γεννήσεως ούτε θανάτου, σαν να μην γέννησε ποτέ. Επόμενο είναι να αμφιβάλλει για το θάνατό του και να το αναζητά.

Ιανουάριος 1986

Στην Κόρινθο γέννησε η Παναγιώτα το αγοράκι της. Λόγω προωρότητος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο Αθηνών. Μετά από 20 μέρες τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Δεν βρέθηκε πουθενά ληξιαρχική πράξη θανάτου. Η οικογένεια υποψιάζεται πως το αγοράκι είναι ζωντανό και ψάχνει να το βρει χρόνια τώρα.

13-08-1986

 Η Αγάπη από τις Συκιές Θεσσαλονίκης αναζητά το αγοράκι της που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δεν είδε ποτέ νεκρό το παιδί της και έχει βάσιμες ελπίδες ότι θα το ξαναβρεί.

23-08-1986

Από το Άσπρο Νέας Πέλλας αναζητά o πατέρας Γεώργιος το αγοράκι του που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης τον Αύγουστο του 86. Δεν πιστεύει ότι έχει πεθάνει και ερευνά για να το ξαναβρεί.

17-04-1987

Δίδυμα (αγόρι και κορίτσι) αναζητά ο πατέρας τους Αργύρης από την Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Τα δίδυμα γεννήθηκαν στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δεν τα είδαν ποτέ πεθαμένα και οι αμφιβολίες που υπάρχουν γύρω από το θάνατό τους έχουν διαταράξει την οικογενειακή τους γαλήνη από τότε που χάθηκαν. Η οικογένεια συνεχίζει τις έρευνες για τον εντοπισμό τους.

11-03-1989

Το αγοράκι του που γεννήθηκε στο μαιευτήριο μητέρα Αθηνών αναζητά ο Νικόλαος από την Αμάρυνθο Ευβοίας. Δεν του το έδωσαν ποτέ για ταφή ούτε το είδαν νεκρό και υπάρχουν έντονες υπόνοιες ότι το παιδί ζει. Η οικογένεια κάνει έρευνες για να το εντοπίσει.

11-12-1993

Σε κλινική των Σερρών γέννησε η ήδη πολύτεκνη Νίκη το πέμπτο της αγοράκι. Της είπαν ότι πέθανε και παρόλο ότι επέμενε να το παραλάβει για να το θάψει δεν της το έδιναν. Οι αμφιβολίες της ότι το παιδάκι της δεν είχε πεθάνει ενισχύθηκαν όταν τους ήρθε η κλήση να πάει στον στρατό. Η μητέρα του δεν έπαψε ποτέ να το ψάχνει και είναι βέβαιη πως μια μέρα θα το βρει.

14-06-1994

Το αγοράκι του που γεννήθηκε σε κλινική των Γιαννιτσών αναζητά ο πατέρας του Ηλίας που ζει στην Κατερίνη. Η οικογένεια αμφιβάλλει για το θάνατό του και συνεχίζει τις έρευνες για να το ξαναβρούν.

19-08-1995

Η γιαγιά Ελένη από τη Νέα Σάντα Κιλκίς αναζητά το εγγονάκι της που γεννήθηκε στην κλινική Γαληνός της Θεσαλονίκης. Η οικογένεια πάντα αμφέβαλε για το θάνατο αυτού του αγοριού αλλά όταν πληροφορήθηκαν την διαδικασία ταφής βρεφών και άλλα στοιχεία που συνδέονται με την υπόθεση, οι αμφιβολίες έγιναν βεβαιότητα.

Aναζητήσεις θηλέων βρεφών 1975 1980

05-01-1975

Την αδελφή του αναζητά ο Κωνσταντίνος από την Ν. Ζίχνη Σερρών
που γεννήθηκε στο Άσυλο Θεσσαλονίκης. Ο Κωνσταντίνος πιστεύει πως η αδελφή του ζει γιατί κανείς από την οικογένειά του δεν είδε ποτέ το κοριτσάκι αυτό νεκρό. Την αναζητά με πολλή αγάπη και ο ίδιος και η οικογένειά του.

24-01-1975

H Oλυμπία από τη Θεσσαλονίκη ψάχνει το κοριτσάκι της που γέννησε στην κλινική Γαληνός της Θεσσαλονίκης. Χρόνια αμφιβάλλει για το θάνατό του.  H ίδια έχει κάνει πολλές ενέργειες και μόνη  και με δικηγόρο! Δεν το είδε ποτέ νεκρό και το αναζητά.

30-03-1975

Η Μαρία από τη Καλαμαριά Θεσσαλονίκης γέννησε στο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης ένα κοριτσάκι. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά.

05-04-1975

Στο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης ψάχνει ο παππούς ο Σταύρος το εγγονάκι του. Δεν τους άφησαν να το δουν και δεν τους το έδωσαν για ταφή. Αμφιβάλλουν για το θάνατό του και το αναζητούν. Χάθηκε το Πάσχα του 75.

05-04-1975

Το κοριτσάκι τους ψάχνουν οι γονείς του Μαρία και Αθανάσιος που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Ενώ  γιατρός τους είχε ενημερώσει ότι όλα είναι καλά και σε 3 ημέρες θα είχαν εξιτήριο, ξαφνικά τους ανακοινώθηκε ο θάνατος της κόρης τους 22 μέρες μετά τη γέννησή του. Οι γονείς δεν παρέλαβαν ποτέ το βρέφος για ταφή και δεν το είδαν νεκρό. Αμφιβάλλουν  για το θάνατό του και το αναζητούν.

24-04-1975

Θήλυ βρέφος αναζητά ο πατέρας του Γεώργιος από τη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Το  βρέφος γεννήθηκε στην κλινική Αλεξανδρίδη Θεσσαλονίκης. Αγνοείται από το Πάσχα του 75 όπως πιστεύει η οικογένεια αφού δεν το είδαν ποτέ νεκρό και δεν το παρέλαβαν για ταφή.

27-04-1975

Από το Λουτρό Ημαθείας αναζητά η Ελένη το κοριτσάκι της που γέννησε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Εξήγησαν στην οικογένεια ότι το κοριτσάκι πέθανε μία μέρα μετά τη γέννησή του. Ο πατέρας του παιδιού ήρθε στα χέρια με το γιατρό που του ανακοίνωσε το θάνατο του παιδιού του. Η υπόθεση κατέληξε στο αυτόφωρο. Ατυχώς όμως ο γιατρός απεσύρθει από τη νομική διαδικασία γιατί αν θα τον ρωτούσε ο δικαστής γιατί δεν έδωσε το βρέφος για ταφή δεν θα είχε απαντήσεις. Η μητέρα και τα τρία αδέλφια συνεχίζουν να το αναζητούν και να ελπίζουν.

09-05-1975

Η Ουρανία από το Κιλκίς ψάχνει το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δεν το είδαν νεκρό και αμφιβάλλουν και αυτοί για το θάνατό του. Χάθηκε την ημέρα της Πρωτομαγιάς.

02-06-1975

Η Κατερίνα από την Έδεσσα ψάχνει την αδελφή της που γεννήθηκε στην Έδεσσα και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. ΄Οταν πήγαν να το παραλάβουν τους είπαν πως είναι νεκρό αλλά αυτοί  αμφιβάλλουν και το αναζητούν αφού ποτέ δεν το είδαν.

10-06-1975

Η Ευθυμία από τη Θεσσαλονίκη ψάχνει το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στην κλινική Ελευθώ και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Αμφιβάλλουν για το θάνατό του γιατί δεν το είδαν νεκρό. Το αναζητούν με αγάπη και περιμένουν νέα.

19-06-1975

Χρόνια τώρα ψάχνει η Ζωή από τη Βέροια το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στην κλινική Ζαρκάδα της Βέροιας και μεταφέρθηκε λόγω προωρότητος στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Η μητέρα πιστεύει πως ζει και το αναζητά.

08-08-1975

Την κορούλα του αναζητά ο Αθανάσιος από τη Σίνδο Θεσσαλονίκης που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Η οικογένεια αμφιβάλλει για το θάνατό της και το αναζητά.

19-08-1975

Σε κλινική της Κατερίνης γέννησε η Αικατερίνη δίδυμα που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Αναζητά το κορίτσι από τα δίδυμα.

25-08-1975

Το κοριτσάκι τους αναζητούν οι γονείς του Αναστάσιος και Θεοδώρα που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δεν είδαν ποτέ το παιδί τους νεκρό ούτε τους το έδωσαν για ταφή και αμφιβάλλουν ακόμα για το θάνατό του.

29-08-1975

Σε κλινική της Λάρισσας γέννησε η Αικατερίνη ένα κοριτσάκι. Την ίδια μέρα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Από τότε δεν το ξαναείδαν. Τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του ένα μήνα μετά. Πληροφορίες ανώνυμες αναφέρουν ότι το κοριτσάκι της ζει.

01-10-1975

Η Αικατερίνη από τον Εύοσμο Θεσσαλονίκης αναζητά το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στο Άσυλο Θεσσαλονίκης. Ποτέ δεν πίστεψε ότι το κοριτσάκι της έχει πεθάνει και χρόνια τώρα το αναζητά.

19-11-1975

Η Ιφιγένεια αναζητά το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Για πολλούς λόγους η οικογένεια αμφιβάλλει για το θάνατο και το αναζητά.

29-11-1975

Η Ευαγγελία από τον Άσσυρο Λαγκαδά ψάχνει το κοριτσάκι της που γέννησε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Η μητέρα πιστεύει πως οι συνθήκες θανάτου του βρέφους της περιέχουν στοιχεία εξαφάνισης αφού δεν το είδε νεκρό. Χρόνια τώρα κάνει έρευνες για τον εντοπισμό του.

02-12-1975

Τον Δεκέμβριο του 75 γεννήθηκαν τα δίδυμα του Παναγιώτη στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Τα δίδυμα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης όπου τους ανακοινώθηκε ο θάνατός τους 15 μέρες μετά. Δεν τους τα έδωσαν για ταφή και χρόνια τώρα κάνουν ενέργειες για τον εντοπισμό τους γιατί πιστεύουν πως είναι ζωντανά.

23-02-1976

Στην κλινική Θεομήτωρ της Θεσσαλονίκης γέννησε η Παρασκευή από τη Θεσσαλονίκη πρόωρο κοριτσάκι. Το κοριτσάκι μεταφέρθηκε στην νεογνολογική του νοσοκομείου Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δέκα μέρες μετά τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Αμφιβάλλουν γιατί δεν το είδαν ποτέ νεκρό. Το αναζητούν με αγάπη και ελπίζουν να το ξαναβρούν σύντομα.

04-03-1976

Στο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης μετέφερε ο Χαράλαμπος το κοριτσάκι του από το Μακρύγιαλο Κατερίνης. Το έβλεπε κάθε μέρα και ήταν καλά. Την έβδομη μέρα του είπαν πως πέθανε χωρίς να του το δείξουν παρά τη μεγάλη επιμονή του. Το κοριτσάκι είχε ένα γενετικό σημάδι στο στήθος σαν τριαντάφυλλο. Πιστεύουν ότι αυτό θα βοηθήσει να βρεθεί.

29-03-1976

Η Αγαθή από το Βεργή Νιγρίτας ψάχνει το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Αμφιβάλλει και αυτή για το θάνατό του και το αναζητά.

22-04-1976

Η Δήμητρα από την Αθήνα γέννησε στο μαιευτήριο Σκληρός στο Ήλιον ένα κοριτσάκι. Μεταφέρθηκε στο μαιευτήριο Αθηνών για νοσηλεία. Ενώ τους ενημέρωσαν ότι όλα εξελίσσονταν καλά και αεροβαφτίστηκε Ειρήνη ξαφνικά τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Δεν το είδαν ποτέ νεκρό αν και το ζήτησαν και το αναζητούν.

06-05-1976

Το κοριτσάκι του ψάχνει ο Αθανάσιος από τον Ομαλό Κιλκίς. Γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης όπου τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Για την ίδια αιτία αμφιβάλλουν για το θάνατό του και το αναζητούν.

10-06-1976

Η  Γεωργία γέννησε στην κλινική Μητέρα της Θεσσαλονίκης πρόωρο κοριτσάκι. Όταν τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του επέμειναν να το πάρουν για ταφή αλλά ούτε τους το έδειξαν ούτε τους το έδειξαν. Η οικογένεια αμφιβάλλει για το θάνατο και το αναζητεί με αγάπη.

11-7-1976

To κοριτσάκι τους αναζητούν η Μαριάνθη και ο Δημήτρης απο την Θεσσαλονίκη που γεννήθηκε στο Αγίας Σοφίας στην Θεσσαλονίκη. Τα γεγονότα γύρω από τον θάνατο του βρέφους τους από τότε είχαν υποψιάσει του γονείς  και δεν έπαψαν ποτέ να το αναζητούν. Και αυτοί όπως και τόσοι άλλοι δεν το είδαν ποτέ νεκρό και δεν τους το έδωσαν για ταφή!

14-07-1976

Ο Κωνσταντίνος από τα Γιαννιτσά ψάχνει το κοριτσάκι του που γεννήθηκε στην κλινική Θεομήτωρ της Θεσσαλονίκης. Το κοριτσάκι έζησε 15 μέρες και του ανακοίνωσαν το θάνατό του. Δηλώθηκε εκπρόθεσμα στο ληξιαρχείο Θεσσαλονίκης αλλά όχι από τον ίδιο. Από τότε η οικογένεια δεν πίστεψε στο θάνατό του γιατί ποτέ δεν το είδαν νεκρό. Οι μακροχρόνιες έρευνες για τον εντοπισμό του έχουν δείξει σημάδια ζωής. Η οικογένεια ψάχνει με αγωνία και αγάπη για να το ξαναβρεί.

06-08-1976

Ο Αθανάσιος και η Πασχαλίνα από τον Ομαλό Κιλκίς αναζητούν το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στο Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης  που δεν το παρέλαβαν ποτέ ούτε το είδαν νεκρό. Αμφιβάλλουν για τον θανατό του και ελπίζουν πως μια μέρα θα το βρουν.

17-08-1976

Στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης γέννησε η Αναστασία από τα Στεφανινά Λαγκαδά δίδυμα κοριτσάκια. Το ένα το πήρε αμέσως στο σπίτι της. Το άλλο της είπαν ότι πέθανε μετά από πολλές μέρες όταν της είπαν να πάει να το πάρει. Η οικογένεια παρακολουθούσε καθημερινά το νοσηλευόμενο κοριτσάκι και ήξερε ότι ήταν καλά. Δεν τους έδειξαν και δεν τους το έδωσαν για ταφή. Μακροχρόνιες είναι οι έρευνες και για αυτήν την οικογένεια για τον εντοπισμό του.

20-8-1976

Ο Φώτιος και η Μαρία από τις Σέρρες είναι οι γονείς  δίδυμων κοριτσιών που γεννήθηκαν στο Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης. Δεν τα είδαν νεκρά και δεν τα παρέλαβαν για ταφή. Αμφισβητούν πως έχουν πεθάνει και τα αναζητούν ελπίζοντας πως αυτή η ανακοίνωση θα τους δώσει την χαρά να τα ξαναβρούν.

24-8-1976

Ο Γιώργος και η Μαρία από τα Γιαννιτσά αναζητούν το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης και τους είπαν πως πέθανε μετά απο ένα μήνα. Το γεγονός πως ο θάνατος του δηλώθηκε πολύ αργά και με εισαγγελική έγκριση τους υποψίασε και αμφιβάλουν για τον θάνατο του αφού  εξ' 'αλλου δεν το είδαν ποτέ νεκρό. Το αναζητούν με αγάπη και πιστεύουν πως θα το ξαναβρούν.

30-8-1976

Ο Γεώργιος και η Κλεοπάτρα από το Ριζάρι της Έδεσσας αναζητούν το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στο Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης και που όπως πιστεύουν ζει γιατι δεν το είδαν ποτέ νεκρό. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι άς τους στείλει το χαρμόσυνο μήνυμα.

19-09-1976

Ο Αθανάσιος και η Πασχαλίνα από τον Ν. Μαρμαρά Χαλκιδικής αναζητούν το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στο Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης  που δεν το παρέλαβαν ποτέ ούτε το είδαν νεκρό. Αμφιβάλλουν για τον θανατό του και ελπίζουν πως μια μέρα θα το βρουν.

03-02-1977

Ο Δημήτριος από την Καλλικράτεια Χαλκιδικής ψάχνει το κοριτσάκι του (δίδυμο) που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δεν το είδε ποτέ νεκρό και δεν το παρέλαβε για ταφή και γι' αυτό αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά.

01-04-1977

Ο Ιωάννης από τη Θεσσαλονίκη ψάχνει για το κοριτσάκι του που γεννήθηκε στην κλινική Λητώ Θεσσαλονίκης και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Δεν το είδε νεκρό και αμφιβάλλει για το θάνατό του. Πολύχρονες οι έρευνες και για την οικογένεια αυτή.

14-04-1977

Η Γεωργία από τη Θεσσαλονίκη γέννησε στην κλινική Γαληνός ένα κοριτσάκι που τις είπαν ότι έπρεπε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Ζήτησαν να το δουν όταν τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του και δεν τους το έδειχναν. Αμφιβάλλουν για το θάνατό του και το αναζητούν.

13-05-1977

Στην κλινική Λητώ Θεσσαλονίκης γεννήθηκε κοριτσάκι το οποίο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης στο τμήμα προώρων. Όταν τους ανακοίνωσαν ότι πέθανε πήγαν να το παραλάβουν αλλά δεν τους το έδιναν. Είπαν ότι τις ταφές τις κάνει το νοσοκομείο. Παρά τις αντιρρήσεις τους, δεν τους το έδωσαν. Οι γονείς αμφιβάλλουν για το θάνατό του και το αναζητούν.

27-05-1977

Κοριτσάκι που γέννησε στο Έλενα Αθηνών ψάχνει η μητέρα της Παναγιώτα από την Αθήνα. Αμφιβάλλει για το θάνατό του γιατί ποτέ δεν το είδε νεκρό και το αναζητά.

Αρχές Ιουνίου 1977

Ο Θεόδωρος από τα Πολλά Νερά Ναούσσης αναζητά το κοριτσάκι του που γεννήθηκε στην κλινική Αλεξανδρίδη. Όταν του είπαν ότι πέθανε το ζήτησε επίμονα να το πάρει να το θάψει. Δυστυχώς όμως δεν του το έδωσαν και του είπαν ότι το έκαψαν στον κλίβανο. Όταν έψαξε την υπόθεση ο πατέρας το πρώτο πράγμα που διαπίστωσε ήταν το αδίκημα της παράνομης ταφής. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και κάνει πολλές ενέργειες για να το ξαναβρεί.

27-07-1977

Η Μαρία από το Νεοχώρι Ημαθίας γέννησε ένα κοριτσάκι στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας. Όταν της ανακοίνωσαν το θάνατό του και πήγε να το παραλάβει δεν υπήρχε το βρέφος νεκρό στο νοσοκομείο. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά με αγάπη.

21-09-1977

Η Παναγιώτα από τη Θεσσαλονίκη αναζητά το κοριτσάκι που γέννησε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης το οποίο δεν είδε ποτέ νεκρό και δεν το παρέλαβε για ταφή. Υπάρχουν αμφιβολλίες για το αν το παιδί αυτό είναι όντως νεκρό και η οικογένειά του το αναζητά.

01-10-1977

Ο Δημήτριος από την Ράχη Βεροίας αναζητά το δίδυμο κοριτσάκι του που γεννήθηκαν στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Το ένα δίδυμο είχε ένα μικρό πρόβλημα στο πόδι και το έβαλαν σε θερμοκοιτίδα και μετά από λίγες μέρες τους ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Οι γονείς δεν πίστεψαν ποτέ για το θάνατό του γιατί δεν το είδαν ποτέ και δεν τους το έδωσαν για ταφή. Το αναζητά η δίδυμη αδελφή με αγάπη.

14-10-1977

Η Αικατερίνη από την Θεσσαλονίκη αναζητά το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στην κλινική Μητέρα της Θεσσαλονίκης. Δεν της το έδειξαν νεκρό και δεν το πήρε για ταφή. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά με αγάπη.

14-11-1977

H Γιαννούλα από το Άσπρο Κιλκίς αναζητά το κοριτσάκι της που γέννησε στην κλινική Λητώ της Θεσσαλονίκης. Η μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού έπαθε οξεία περιτονίτιδα και στην συνέχεια μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ νοσοκομείο Θεσσαλονίκης όπου κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της. Το κοριτσάκι της μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης όπου 5 ημέρες μετά ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Η οικογένεια δεν είδε ποτέ το βρέφος νεκρό ούτε το παρέλαβε για ταφή. Το κοριτσάκι αναζητούν η μητέρα, η αδελφή της Κέλλυ και ο αδελφός της Παναγιώτης.

16-11-1977

Η Μαρία και ο Κωνσταντίνος από την Καλλήφυτο Δράμας ψάχνουν το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Δράμας και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Η οικογένεια δεν είδε ποτέ νεκρό το βρέφος αυτό, αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά.

17-12-1977

Το δίδυμο κορίτσι του ψάχνει ο Κωνσταντίνος  και η Ευαγγελία από την Γλυφάδα της Αθήνας το οποίο γεννήθηκε στο Άσυλο Θεσσαλονίκης. Δεν το είδαν ποτέ νεκρό, δεν τους το παρέδωσαν ποτέ για ταφή και από τότε το αναζητούν και οι γονείς και ο δίδυμος αδελφός της.

25-01-1978

Η Ευαγγελία και ο Ζαχαρίας από τη Ποτίδαια Χαλκιδικής αναζητούν το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Οι γονείς δεν παρέλαβαν ποτέ το παιδί τους για ταφή. Αμφιβάλλουν για το θάνατό του και το αναζητούν.

23-02-1978

Η Ευγενία από τον Τρίλοφο Βεροίας ψάχνει για το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης και της είπαν ότι το κοριτσάκι της πέθανε. Δεν της το έδειξαν ποτέ νεκρό και δεν είχαν πάρει άδεια για να το θάψουν μόνοι τους όπως ισχυρίζονται. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά.

28-03-1978

Ο Ευθύμιος από τις Σέρρες ψάχνει το κοριτσάκι του που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Τους ανακοίνωσαν ότι το κοριτσάκι τους πέθανε χωρίς όμως να το παραδώσουν για ταφή. Ο στρατιωτικός πατέρας ποτέ δεν πίστεψε για το θάνατο του παιδιού του και κάνει μακροχρόνιες έρευνες για να το ξαναβρεί.

03-04-1978

Η Σωτηρία από την Κομοτηνή ψάχνει το κοριτσάκι της που γεννήθηκε στην Κομοτηνή και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Το κοριτσάκι χάθηκε από την οικογένεια το Μεγάλο Σάββατο, την μόνη μέρα που είχε μείνει μόνο του, γιατί όλες τις υπόλοιπες μέρες της νοσηλείας του ήταν η οικογένεια κοντά του. Η οικογένεια αμφιβάλλει για το θάνατο του παιδιού γιατί δεν το είδαν ποτέ νεκρό.

05-04-1978

Το ένα από τα δίδυμα ομοζυγωτικά κοριτσάκια της που γέννησε στην κλινική Λητώ της Αθήνας αναζητά η Εφροσύνη, (Έφη) από την Αθήνα. Το ένα το παρέλαβε αμέσως και το άλλο της είπαν ότι πέθανε. Όμως ένας ανυποψίαστος υπάλληλος της κλινικής της τηλεφωνεί σε αυστηρό τόνο να πάει να παραλάβει και το άλλο. Έτρεξε αμέσως αλλά δεν βρήκε ούτε τον υπάλληλο που τηλεφώνησε ούτε το μωρό της. Δεν ησύχασε όλα αυτά τα χρόνια γεμάτη αγωνία και λαχτάρα να κάνει κάθε ενέργεια για να το ξαναβρεί.

Ιούλιος 1978

Η Ελευθερία από τη Θεσσαλονίκη αναζητά το κοριτσάκι της που γέννησε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και χρόνια τώρα το αναζητά.

Ιούλιος 1978

Η Βασιλεία από την Κατερίνη, που μένει στην Θεσσαλονίκη, γέννησε σε κλινική της Κατερίνης ένα κοριτσάκι το οποίο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης όπου της ανακοινώθηκε ο θάνατός του μετά από 27 μέρες. Στην επιμονή της να το πάρει για να το θάψει της είπαν ότι τα θάβουν οι ίδιοι. Ποτέ δεν πίστεψε ότι το παιδί της πέθανε και το αναζητά.

18-08-1978

Η Αικατερίνη από τη Θεσσαλονίκη γέννησε στην κλινική Λητώ της Θεσσαλονίκης  ένα κοριτσάκι το οποίο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης για νοσηλεία. Όταν πήγαν να το πάρουν τους είπαν ότι πέθανε και τους έδιωξαν χωρίς να τους το παραδώσουν για ταφή. Από τότε η οικογένεια αναζητά το κοριτσάκι αυτό που δεν πίστεψαν ούτε μια στιγμή ότι έχει πεθάνει.

25-09-1978

Κοριτσάκι που γεννήθηκε στην κλινική Μητέρα Θεσσαλονίκης αναζητά η μητέρα του Ανδρονίκη από τη Θεσσαλονίκη. Η οικογένεια δεν το είδε ποτέ νεκρό γιατί δεν τους το έδιναν για ταφή. Αμφιβάλλει για το θάνατό του και το αναζητά.

20-07-1980

Στην κλινική Μητέρα της Θεσσαλονίκης γεννήθηκε το κοριτσάκι της Παναγιώτας από τη Θεσσαλονίκη. Ποτέ δεν πίστεψε ότι πέθανε και ελπίζει πως μια μέρα θα το βρει.

28-07-1980

Η Γλυκερία από την Αθήνα αναζητά την αδελφή της, βαπτισμένη Μαρία Ρωξάνη, που γεννήθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης. Οι γονείς της ήταν τότε 15 χρονών η μητέρα και 20 χρονών ο πατέρας. Υπάρχουν πληροφορίες πως η αδελφή της υιοθετήθηκε στην Λάρνακα Κύπρου και ότι ήταν μέχρι 15 χρονών στην Αγγλία. Ίσως τα ονόματα των θετών γονιών να είναι Τζον και Αικατερίνη.

29-07-1980

Το κοριτσάκι τους που γεννήθηκε στην κλινική Μητέρα Αθηνών αναζητούν οι γονείς της Δήμητρα και Κωνσταντίνος. Οι γονείς δεν έχουν πειστεί ότι το παιδί τους πέθανε και το αναζητούν με αγάπη χρόνια τώρα. Συνεχίζουν τις έρευνες με την ελπίδα ότι γρήγορα θα λάβουν και αυτοί τα καλά νέα.

11-08-1980

Στην κλινική Λητώ στην Θεσσαλονίκη γέννησε η Φανή τα δίδυμά της. Αναζητά το κοριτσάκι για το οποίο υπάρχουν ελλειπή στοιχεία θανάτου. Ελπίζει ότι κάποια μέρα θα το ξαναβρεί.

02-09-1980

Ο Παναγιώτης από τις Καστανιές Κιλκίς αναζητά το κοριτσάκι του που γεννήθηκε σε νοσοκομείο στο Κιλκίς και μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης. Δεν του το έδωσαν για ταφή ούτε και το είδαν νεκρό και κάνει έρευνες για τον εντοπισμό του. Ελπίζει πως μια μέρα θα πάρει κι αυτός όπως τόσοι άλλοι ένα μήνυμα ζωής.