Οιδίπους! Ένας υιοθετημένος που απλά δεν ήξερε!!!!

Το απαράβατο δικαίωμα στην γνώση για κάθε υιοθετημένο

Πως η δραματική ιστορία του Οιδίποδα διδάσκει χιλιάδες χρόνια μετά την αναγκή να ξέρουν οι     υιοθετημένοι την αλήθεια για τους βιολογικούς τους γονείς
Η ιστορία διδάσκει προς αποφυγήν επαναλήψεων

  

  

                             Μια τραγική ιστορία υιοθεσίας που μας διδάσκει πολλά

Ο Λάιος, βασιλιάς της Θήβας, είχε πάρει χρησμό πως το παιδί που θα γεννούσε με την Ιοκάστη, θα σκότωνε τον πατέρα του και θα παντρευόταν τη μητέρα του. Έτσι, όταν ο γιος τους γεννήθηκε, τρύπησαν τα πόδια του και τον έδωσαν σ’ έναν υπηρέτη του παλατιού (βοσκό) για να τον αφήσει έκθετο στον Κιθαιρώνα. Αυτός έσωσε το βρέφος και το έδωσε σε άλλο βοσκό, που το παρέδωσε στον αφέντη του, τον βασιλιά της Κορίνθου. Αυτός το ανέθρεψε σαν παιδί του. Όταν ο Οιδίπους μεγάλωσε, αμφιβάλλοντας για την καταγωγή του, πήγε στο μαντείο των Δελφών, όπου πληροφορήθηκε πως υπήρχε χρησμός, σύμφωνα με τον οποίο έμελλε να σκοτώσει τον πατέρα του και να παντρευτεί τη μητέρα του. Θέλοντας να αποφύγει την πραγματοποίηση του φοβερού αυτού χρησμού, δεν επιστρέφει στην Κόρινθο και σε εκείνους που θεωρούσε γονείς του. Στο δρόμο του όμως συνάντησε και αμυνόμενος σκότωσε τον Λάιο, αγνοώντας πως είναι πατέρας του. Όταν έφτασε στη Θήβα, έλυσε το αίνιγμα της Σφίγγας και κέρδισε την βασιλεία της πόλης, παίρνοντας την Ιοκάστη γυναίκα του και αποκτώντας μαζί της τέσσερα παιδιά.
Τη Θήβα έπληξε όμως νέος φοβερός λοιμός, υπεύθυνος για τον οποίο είναι ο δολοφόνος του Λαΐου. Ο Οιδίπους αναλαμβάνει να τον βρει και να σώσει την πόλη. Στην πορεία της αναζήτησης του δολοφόνου, ο ήρωας ανακαλύπτει πως είναι πραγματικά ο ίδιος. Όχι μόνο ο φονιάς του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και φονιάς του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Ύστερα από την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίπους αυτοτυφλώνεται, εκλιπαρώντας για εξορία και ανησυχώντας για την τύχη των παιδιών του. 
 Τα παιδιά που απέκτησε με την Ιοκάστη ο δίσμοιρος βασιλιάς ήταν ο Πολυνείκης, ο Ετεοκλής, η Αντιγόνη και η Ισμήνη. Τραγικοί ήρωες άλλων τραγωδιών αφου τα δύο αδέλφια σκότωσαν το ένα το άλλο στον πόλεμο των Θηβών και η Αντιγόνη η αδελφή τους σκοτώθηκε από τον αδελφό της μητέρας της, και γιαγιάς της Ιοκάστης, τον Κρέοντα.

Ο Οιδίπους, ο τραγικός εστεμμένος της Θήβας, τολμάει να συγκρουστεί με τη μοίρα, η οποία θα έλεγε κανείς ότι τον διάλεξε επίτηδες για να παίξει μαζί του τα αποτρόπαια παιχνίδια της. 

Γιατί  όμως ο Οιδίποδας έπρεπε να βυθιστεί άθελά του σ' αυτά τα φοβερά παραπτώματα του φόνου και της αιμομιξίας χωρίς να το ξέρει;;


Ο μοιραίος βασιλίας του  τραγικού γένους των Λαβδακιδών έφερε  χωρίς να το γνωρίζει την ιδιότητα του υιοθετημένου παιδιού. Του παιδιού που δεν γνώριζει τίποτε για την καταγωγή του, για την ταυτότητα των πραγματικών του γονέων και επομένως την δική του.
Κάθε δεσμός και γνώση με το παρελθόν του είχε αποκοπεί. Η γνώση της αλήθειας που θα μπορούσε να τον σώσει από τις περιπέτειες του και να τον γλυτώσει από τα δεινά του δεν υπήρχε.
Ο φόβος του να γλυτώσει τους γονείς που νόμιζε για δικούς του, από πλάνη, από τον αφανισμό τους και  μάλιστα από το ίδιο του το χέρι, τον οδήγησε σε εκούσια εξορία. 
Κανείς δεν είχε τολμήσει να του πει πως αυτοί που τον μεγάλωσαν, οι Κορίνθιοι βασιλείς, δεν ήταν οι πραγματικοί του γονείς! Το πρώτο μεγάλο έγκλημα. Άν το ήξερε ποτέ δεν θα είχε φύγει από την Κόρινθο, αυτοεξόριστος, και να επαληθευτεί ο χρησμός να γίνει  πατροκτόνος και αιμομίκτης με την ίδια του την μητέρα.
Τα μηνύματα της σοφίας των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, που ήταν τόσο προφητικοί και προβλέψιμοι φαίνεται πως δεν τα γνώριζαν κάποιοι που με τόση ευκολία και αφροσύνη ''εξαφάνισαν'' τις πραγματικές ταυτότητες των υιοθετημένων στην σύγχρονη εποχή!
Και όμως αυτοί οι φόβοι, οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες υπήρχαν και υπάρχουν σε κάθε υιοθετημένο παιδί που ίσως να μην φοβάται πώς θα σκοτώσει τον πατέρα του αλλά πάντα  θα έχει τον φόβο μήπως και παντρευτεί την ίδια του την αδελφή.
Η ιστορία διδάσκει πως τ' αποτελέσματα της άγνοιας  μπορεί να είναι τραγικά. Για κάθε υιοθετημένο που δεν γνωρίζει την αλήθεια. Γιατί κάθε  υιοθετημένος που δεν γνωρίζει την πραγματική του ταυτότητα μπορεί να είναι, εν δυνάμει, και ένας  σύγχρονος Οιδίποδας!