Charles Halbert wonderfull reunion. 'Ενας υπέροχος 'Ελληνας επανενώνεται με την οικογένειά του!

CHARLES HALBERT REUNION

Charles Halbert’s reunion is one more reunion story of the many that Seasyp has accomplished.

Here is his reunion story as it has been published in January 26 2003 in the local Healdton’s news paper Sunday Armoreite by Todd Moscbella and Healdton Herald by miss Cleo Le Vally.

Family Ties
Uncovered adoption scam brings Healdton man the family he longed for
By
Todd Moschella
Staff Writer

The foreign sounds of another language are awkward to Charlie Halbert's lips, but he practices the Greek words whenever he can.

In the car on the way to work -- efharisto (eff-harry-stoe), thank you.

At home after eating dinner -- ti kanis (tee con-iss), how are you.

On the weekends in between errands -- thenkatalaveno (then-cat-a-la-vee-noe), I don't understand.

He's trying to learn the words again.

Halbert hasn't spoken the language since he was a child in Greece almost fifty years ago. He hopes to speak it well enough one day to communicate with his family there -- a family he only recently learned existed.

Halbert, who now lives in Healdton with his wife, Ann, was born on May 24, 1954, in Kalamata, Greece and given the name Polyvios Stamatopoulos. These few details, gleaned from a birth certificate left to him after his adoptive parents' deaths, were the only links Halbert had to his past in Greece.

What he thought he knew about both the family he left there and the circumstances surrounding his adoption, however, proved to be far from the truth.

"I always thought, somehow, that I had a brother and sister," Halbert said. "There were so many conflicting stories though, I honestly didn't think there was anything to seek out."

Following his adoption from Kalamata's Papadopouleion orphanage at 4 years old by an American serviceman and his wife, Halbert lived the itinerant life of a military family and spent a profoundly unhappy childhood adjusting to his new surroundings. The subject of his former life was strictly taboo.

"It was like when we set foot in New York, (my parents) said, 'You're American now, you can't speak Greek,'" Halbert said. Fearing punishment, he slowly learned English, and the language he had spoken from birth became alien.

Inconsistent accounts from his adoptive parents provided sketchy details- his mother had died before Charlie was sent to the orphanage and his father had also most likely died, though the circumstances were unclear.

Charlie ended up in a state-run children's home in Kalamata, where he was adopted in 1958. As hesitant as his new parents were to discuss his past, the topic of brothers and sisters never came up though Charlie secretly held out hope.

"He's always been proud of who he was, even though his stepparents wouldn't talk about it," Halbert's wife, Ann, said. "I keep a collection of Pegasus (figurines) from Greek mythology to help remind him."

Almost 27 years ago Halbert and Ann were married and he took a job first as a welder and, later, a long haul truck driver while the two lived in Burkburnett, Texas. Life settled into routine. Greece seemed to be as far from Halbert's mind as it was from his front door.

The pair moved to southern Oklahoma 10 years ago, the last four spent in Healdton. It was in the small town that Halbert again made contact with his past in Greece, when it showed up at his front door.

Halbert didn't know it at the time, but in 1995 a Greek woman named Ifigenia Kalfopoulou, studying to be a lawyer, discovered her official adoption papers had been falsified, allowing her to be effectively sold to her adoptive Greek family. Her story received widespread attention when the media in Greece picked up on it, and adoptees from across the country were inspired to begin their own searches into their pasts.

Their collective discovery pointed to a widespread adoption scandal that created a wave of public awareness and policy change in Greece.

In the 1950s, during a period of social turmoil that followed World War II and the Greek Civil War, impoverished families often left their young children in government-sponsored orphanages for safekeeping. When parents returned to collect their children, they were told they had died or run away.

Most of the rural peasants didn't consider doubting the officials' reports, and gave their children up for lost.

In fact, the children were funneled through the black market to unsuspecting couples in Greece, Canada, Australia, Sweden, South Africa, and the United States, where they were naturalized and disappeared into their new lives.

It was Kalfopoulou, the woman who shoved the Greek adoption scandal into public view, who contacted Halbert at his home in Healdton last month. In response to the attention her own story received, Kalfopoulou organized The Association for the Investigation and Uncovering of Evidence of Adopted Children, or SEASYP, the Greek acronym by which the organization is known.

According to SEASYP's web site, more than 365 men and women illegally adopted in Greece have been reunited with their families by the organization. Estimates of the number of children caught up in the scandal now living in the U.S. range from hundreds to thousands.

"Unfortunately the Greek government is not helping our efforts because it is quite clear that this dark and shadowy period of Greece's past dishonors both Greek society and our country," Kalfopoulou said in an e-mail to The Daily Ardmoreite. "(SEASYP is) an association supported only by our members, most of whom are either poor or in a very low financial standing."

On a tip from a former neighbor of Halbert's in Texas, Kalfopoulou found the phone number for the Healdton police department, and spoke with dispatcher Joy Emberling.

Emberling had just started working the night shift. About two weeks before Christmas at around 9 p.m., Emberling said she received a call from a woman with a heavy foreign accent.

"She said she was calling from Greece, and I was shocked. I didn't think we had any international criminals in Healdton," Emberling said.

The voice belonged to Kalfopoulou, who gave Emberling Halbert's address and a message about his relatives in Greece. Emberling promised that the next available officer would deliver the news as quickly as possible.

The officers had no time to run errands for Emberling, who, after a second call from an eager Kalfopoulou, called her husband Glen to deliver the message.

"I was so excited for him to hear the news," she said. "(The dispatcher) usually only gets to deliver bad news. This was a treat."

Halbert describes that night as "earth shattering."

Glen Emberling delivered his wife's message late that night, asking Halbert if he was originally from Greece and adopted. Answering "yes" to both questions, a puzzled Halbert learned that he had both a brother and sister in Greece. Their search for their little brother, Polyvios, had lasted most of their lives.

Halbert's sister, Evaggelia, now, as a Greek Orthodox nun, called Simny, and his brother, George, had employed many people-finding agencies to find their brother, Kalfopoulou said. SEASYP had been looking for Halbert for two years, the search complicated by the fact that the adoption papers weren't in Halbert's birthplace, Kalamata.

Halbert's siblings had learned of SEASYP from a friend who worked at the Greek department of interior, and had searched herself for their missing brother.

In an e-mail to Halbert shortly after making contact, Kalfopoulou hinted at evidence that his adoption may not have been legal, saying, "You were supposed to be found in Kalamata's court, but instead your adoption documents were found in Athens. Your father was paralyzed (at the time of the adoption) and your mother was dead, therefore, who gave the consent for your adoption?"

Kalfopoulou wouldn't discuss her investigation into Halbert's adoption even with him, saying she preferred to tell him the details in person when he traveled to Greece to meet his surviving family, which also includes an elderly grandfather, and aunts and uncles.

"He is so happy- happier than I've seen him in a long time," Halbert's wife said. "He's always thought it would just be me and him, without any other family. Now he's got one."

Halbert has since talked with his Simny several times, with the help of her English-speaking friend, but the process of translation slows the conversation. Halbert can manage a few simple Greek phrases, but needs assistance to communicate with his sister. Halbert hasn't spoken with his brother, George yet.

"I think it does her good just to hear my voice and know that I'm feeling the same way," Halbert said. "The love is there."

After their initial meeting on the telephone, Simny sent photographs so Halbert could see his family: Halbert's parents, Vasiliki and Nickolas Stamatopoulos, young and recently married, and Simny herself, wrapped in the black Greek Orthodox habit.

"It's the strangest feeling seeing a picture of my parents and my sister- to see their faces for the first time. Sometimes I just sit here and stare at the pictures."

He's hoping to see his relatives in person soon. Kalfopoulou is attempting to arrange a deal with a Greek television show to pay for Halbert's plane ticket in exchange for his story. Halbert, however, remains skeptical of the arrangement.

"I can't afford to fly to Greece and miss work, but I have to go," he said. "I feel like a part of me is complete but there are bits and pieces still missing."

Simny continues to call several times a week though "she mostly just giggles," according to Halbert and his wife. Learning Greek is still a laborious process, one suggested by Kalfopoulou when she first contacted Halbert.

"All memories that you may have are probably shady and mixed up, but I know that in your DNA you're Greek and things will be easy for you," she wrote. "You will see."

Things so far haven't been easy for Halbert, but his determination is unwavering.

"I want to learn to speak Greek better so I can talk to everybody when I meet them," he said. "There's no doubt I'm an American- this is my home- but I want to see my family in Greece so badly."

For now Halbert waits for the day that event will take place, practicing the few Greek words he knows and looking for the right ones to say so much. 

Ann and  Charlie flew at last  a month after the good news of his reunion with the funds that Kalfopoulou managed to arrange from sponsors, as she promissed!  The basic principal of this is that Ifigenia wants every single adoptee that  was expelted from Greece  to return back with donations of generous sponsors! This is her belief and  by this way she succeded to bring most of them with free tickets!  She believes that by this the National  shame is  not so big! Saving a bit of  the lost pride of her country about illegal adoptions!

SEASYP's web site can be found at www.seasyp.gr.

Todd Moschella can be contacted at tmoschella@ardmoreite.com, o'r by calling (580) 221-6546

A toy of the mythical horse Pegasus was the only symbol that Charles Polyvios had to remember, and been connected with his country Greece. He was sleeping with that toy under his pillows dreaming every night that he flew with the magical wings of Pegasus back to Greece. His grief  was  so big when his step father, a tough officer of the Usa army, found the toy and destroyed it!
Charlie lost for ever, as he thought, the only way back to his country! The only chance that he had of returning!

THE HEALDTON HERALD January 16 2003

By Cleo de Vally

Healdtonite finds he was adopted on the

black market in Greece


What kind of emotions would run through your mind if you answered a knock on the door and was told that you had a sister in Greece who was trying to make contact with you? The message was given to a man who

had believed all of his adult life that he had no brothers or sisters.

This happened to Charles Halbert who with his wife have been Heldton’s residents since 1999.

Halbert was placed in a Greek Orphanage at two years

of age because of circumstances that he has recently learned about.

His mother died in 1956 and his father, being paralyzed, couldn’t care for him. He was placed in the orphanage with the understanding that his father would return to get him as soon as he was able.

When the family returned to the orphanage to claim him, Halbert was no longer there.

Halbert has growing up thinking that all membe3rs of his family were dead. Adopted in Greece at the age of four by an American military family stationed in Turkey at that time, they were not a party to the deception by the Greek orphanage.

The family returned to America when Halbert was six years of age and move frequently due to the father’s military service. Two years was the longest time he spent in any one school.

Two days after the message was received, Halbert had a telephone call

And learned he had a brother and a sister who had been searching for him for 45 years. 

                        Polyvios -Charlie and his dear wife Ann 

The contact was made by SEASYP, an organization that traces adoptees from the country of Greece to reunite them with their family. He was traced thought the Athens court records by this Association.

Later documents were sent to him which revealed that false papers were filed with the courts to make the adoption possible. It was what would be termed here as an adoption made on the black market.

The contact stated in a later e-mail, dated December 12, 2002, that she was also a reunited adoptee.

Over 150 contacts were made by the SEASYP Association in an attempt to locate Halbert. Hundreds of addresses were checked due to the movement of his adoptive family because of the military career.

Some of the contacts searched were indexes of marriages, divorce and bankruptcy, tax liens, small claims civil judgments, national death records, national phone directories, all branches of the military services, employment records, property ownership, and persons contacted when an address was found where this family had lived.

The search was very intensive.

The Halbert have talked with both the sister and a brother in Greece in recent weeks. They have received photographs of his mother and dad, as well as the sister and brother. These photographs show a family resemblance to himself.

He is so grateful to have these photographs.

They want very much to make a trip to Greece for a reunion with his siblings.

Ways are being explored to help them with plane tickets and expenses to make this possible. One way to help them is by the donation of any unused frequent flyer miles that maybe transferred.

Travel agents are being contacted for any help they may suggest.

This is a story that pulls at your heart strings and any help will be appreciated.

  Polyvios flew at last to Greece for his reunion on the magical wings of Pegasus!

His beloved little magical and mythical Greek horse returned for him, not just in his dreams any more but very much alive and  took him back home!

Η επανένωση του Charles Halbert - Πολύβιου Σταματόπουλου

Oι ήχοι μιας άλλης ξένης γλώσσας ακούγονται αδέξια από τα χείλη του Charles Halbert αλλά αυτός εξασκεί τα Ελληνικά του με όποιον τρόπο μπορεί. Στο αυτοκίνητο, στην δουλειά, ευχαριστώ. Στο σπίτι, μετά το φαγητό, τι κάνεις! Τα Σαββατοκύριακα, στην καθημερινότητα του, δεν καταλαβαίνω. Προσπαθεί να  μάθει τις λέξεις ξανά. Ο Halbert  δεν ξαναμίλησε Ελληνικά από τότε που ήταν παιδάκι, σχεδόν 50 χρόνια πρίν. Ελπίζει να  μπορέσει τα ξαναμιλήσει αρκετά καλά για να μπορέσει να επικοινωνήσει με την οικογένειά του ξανά, μια οικογένεια που μόλις πριν λίγο έμαθε πως υπάρχει.

Ο Halbert που τώρα ζεί στο Ηealdon Oklahoma, με την σύζυγό του Ann,  γεννήθηκε στην  Ελλάδα, στην Καλαμάτα  στις 24 Μαϊου του 1954. Του δόθηκε το όνομα Πολύβιος Σταματόπουλος. Αυτές τις λίγες μόνο πληροφορίες είχε για το παρελθόν του από την ληξιαρχική πράξη που είχε στα χέρια του μετά τον θάνατο των θετών γονιών του. 

Όμως όλα όσα γνώριζε και για την πραγματική του οικογένεια αλλά και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η υιοθεσία του απήχαν  κατά πολύ από την αλήθεια. Διαισθανόμουν πως είχα αδελφό και αδελφή λέει. Υπάρχουν τόσα αλληλοσυγκρουόμενα συναισθήματα.

Ειλικρινά πίστευα πως δεν υπήρχε τίποτε το αξιόλογο για μένα για να το ψάξω.

Μετά από την υιοθεσία  του από το Παπαδοπούλειο ίδρυμα της Καλαμάτας, σε ηλικία  4 χρόνων, ακολούθησε τους θετούς γονείς, ένα  Αμερικανό στρατιωτικό και την γυναίκα του.

Αναγκάστηκε να προσαρμοστεί στην περιπλανώμενη ζωή  μιας οικογένειας στρατιωτικών ζώντας μια πολύ δυστυχισμένη παιδική ηλικία. Το θέμα όμως της προηγούμενης, Ελληνικής του ζωής ήταν ταμπού. Απαγορευμένο.

Όταν επιτέλους, πατήσαμε ''πόδι'' στην Αμερική ο πατέρας μου μου είπε: ''Eίσαι Αμερικανός τώρα, δεν μπορείς να μιλάς Ελληνικά'', είπε ο Halbert. H μητρική του γλώσσα ξεχάστηκε καθώς με τον φόβο της τιμωρίας μίλησε τα Αγγλικά. Αντιφατικές εξηγήσεις των θετών έδιναν ελλιπείς πληροφορίες στον Charles για τους φυσικούς του γονείς! Πως δηλαδή οι γονείς του πέθαναν πριν μπει ο ίδιος στο ορφανοτροφείο. Τίποτε το ξεκάθαρο. Ο Charles παρέμεινε στο ορφανοτροφείο μέχρι το 1958 οπότε και υιοθετήθηκε. Άν και οι  θετοί γονείς του ποτέ δεν του είπαν πως έχει αδελφό και αδελφή ο ίδιος δεν έπαψε ποτέ να ελπίζει.  Ο Charles  ήταν πάντα υπερήφανος που ήταν Έλληνας, άν και οι γονείς του ποτέ δεν το συζητούσαν, λέει η γυναίκα του η Ann.

Πάντα διατηρούσε μια συλλογή απο αλογάκια Πήγασος για να του θυμίζουν Ελλάδα. 

Παντρεμμένοι 35 χρόνια ο Charles  και η Αnn  ζούσαν στο Τέξας στο  Burkburnett, όπου ο  Charles  δούλευε αρχικά σαν συγκολλητής και αργότερα σαν οδηγός νταλίκας. Ζούσαν την καθημερινότητα τους. Η  Ελλάδα φαινόταν μακρινή στο μυαλό του Charlie. To ζευγάρι μετακόμισε στν  S. Oklahoma  περίπου 18 χρόνια πριν, στην πόλη του Healdon.  

Σ'αυτήν την μικρή πόλη ο Charlie  έκανε πάλι επαφή με το παρελθόν του, στην Ελλάδα, καθώς αυτό του κτύπησε ξαφνικά την πόρτα.

Ο Halbert  δεν το ήξερε τότε αλλά μια Ελληνίδα, η Ιφιγένεια Καλφοπούλου, που είχε σπουδάσει νομικά, ανακάλυψε ξαφνικά πως τα δικά της έγγραφα υιοθεσίας ήταν πλαστά, πράγμα που διευκόλυνε να πουληθεί και η ίδια σε νέα οικογένεια, στην Ελλάδα.

Η υπόθεση της πήρε μεγάλες διαστάσεις όταν την ''παρέλαβαν'' τα μαζικά μέσα εννημέρωσης, και οι υιοθετημένοι από όλη την χώρα εμπνεύστηκαν και ξεσηκώθηκαν να ξεκινήσουν τις δικές τους έρευνες για να άνακαλύψουν το παρελθόν τους. Η συλλογιστική τους προσπάθεια έφερε στο φως ένα μεγάλο σκάνδαλο παρανόμων υιοθεσιών. Προκλήθηκε τότε μια μεγάλη αφύπνηση, μια τεράστια κοινωνική αναστάτωση που οδήγησε στην αλλαγή του απαρχαιομένου ως τότε, και άδικου νόμου των υιοθεσιών στην  χώρα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο και στην συνέχεια  αυτά του Εμφύλιου  πόλεμου, περιόδου μεγάλης κοινωνικής αναταραχής, πολλές εξαθλιωμένες οικογένειες άφηναν τα παιδιά τους σε  κρατικά ορφανοτροφεία, για φύλαξη, για να τα σώσουν από την πείνα και τις αρρώστιες.

Όταν οι γονείς πήγαιναν να τα πάρουν πίσω τους έλεγαν η ότι πέθαναν , η ότι το είχαν ''σκάσει''!

Οι πιο πολλοί από τους χωρικούς, και τους φτωχούς ανθρώπους δεν μπορούσαν καν να διαννοηθούν η ν' αμφισβητήσουν τις απαντήσεις των κρατικών λειτουργών. Έτσι τα παιδιά χάνονταν. Στην πραγματικότητα, τα παιδιά, διοχετεύονταν στην μαύρη αγορά βρεφών σε ανυποψίαστα ζευγάρια στην Ελλάδα, Καναδά, Αυστραλία, Ν, Αφρική, Σουηδία, Ολλανδία Γερμανία και Αμερική όπου πολιτογραφούνταν πολίτες των χωρών αυτών και εξαφανίζονταν στις νέες τους ζωές. Στα περισσότερα από αυτά ένα πιστοποιητικό του εικονικού τους θανάτου ήταν αρκετό να σβήσει κάθε ίχνος της παλιάς τους ζωής και ταυτότητας.

Ήταν η Καλφοπούλου που αποκάλυψε το σκάνδαλο των παρανόμων υιοθεσιών στην Ελλάδα που ήλθε σε επαφή με τον Halbert στο σπίτι του  στο Healdon, ένα μήνα πριν!

Σε ανταπόκριση που προκάλεσε στην κοινή γνώμη η δική της ιστορία η Καλφοπούλου οργάνωσε τον Σ.Ε.Α.Σ.Υ.Π.,  τον πρώτο σύλλογο παρανόμως υιοθετημένων παιδιών στην χώρα.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Συλλόγου 365, τωρα 967, παιδιά έχουν βρεί  ήδη τις οικογένειες τους. Παράνομα υιοθετημένοι, άνδρες γυναίκες έχουν επανασυνδεθεί ενώ πολλές χιλιάδες ψάχνουν ακόμη. Τα παιδιά που υιοθετήθηκαν στην Αμερική και εμπλέκονται στο σκάνδαλο αυτό ανέρχονται  από εκατοντάδες σε πολλές χιλιάδες.

'' Δυστυχώς το επίσημο κράτος δεν βοηθά στις προσπάθειες μας γιατί είναι ξεκάθαρο πως δεν μας τιμά ως Έλληνες εκείνη η ομιχλώδης σκοτεινή εποχή. Δυσφημίζεται η κοινωνία μας και η χώρα'' είπε η Καλφοπούλου στην Daily Ardmoreite. O Σ.Ε.Α.Σ.Υ.Π υποστηρίζεται μόνο από τα μέλη του που είναι στο σύνολο τους άνθρωποι πολύ φτωχοί η χαμηλού εισοδήματος.
Από μια πολύ μικρή λεπτομέρεια, από ένα γείτονα του Halbert  στο Τέξας,  βρήκε η Καλφοπούλου τον Charlie στο Healdon.

Mετά τηλεφώνησε στην αστυνομία του Healdon  και μίλησε με την  Joy Emberling, που ήταν αστυνόμος βάρδιας στο τμήμα.

Η Emberling μόλις είχε αναλάβει την νυχτερινή της βάρδια. Περίπου 2 εβδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, γύρω στις 9 το βράδυ η Emberling  έλαβε ένα τηλεφώνημα από μια γυναίκα με βαρειά, ξενική προφορά Είπε πως τηλεφωνεί από την Ελλάδα και αναστατώθηκα. Δεν ήξερα πως είχαμε διεθνείς εγκληματίες στο Healdon  είπε η Emberling.

H φωνή ανήκε στην Καλφοπούλου που έδωσε στην Emberling  την διεύθυνση του Halbert, γιατί ο ίδιος δεν έιχε καταχωρημένο τηλέφωνο, κι ένα μήνυμα από τους συγγενείς του στην Ελλάδα.

Η Emberling  υποσχέθηκε πως ο πρώτος διαθέσιμος αστυνομικός θα πήγαινε τα νέα το δυνατό συντομοτέρο.΄Ομως οι αστυνομικοί δεν είχαν τον χρόνο για να κάνουν την παραγγελία της Emberling η οποία μετά το δεύτερο  αγωνιώδες τηλεφώνημα της Καλφοπούλου επιστράτευσε  τον σύζυγο της Glen, να παραδώσει το μήνυμα.

Χάρηκα τόσο πολύ για τα καλά τα νέα, είπε η αστυνόμος. Ένας αστυνομικός είναι συνήθως επιφορτισμένος να μεταφέρει τα κακά νέα. Αυτό ήταν ευχαρίστηση.

Ο Halbert  περιγράφει εκείνη την νύχτα  σαν την νύχτα που σείστηκε η γη κάτω από τα πόδια του.

O Glen Emberling  παρέδωσε το μήνυμα της γυναίκας του στον Halbert την ίδια νύχτα ρωτώντας τον άν είναι από την Ελλάδα και άν είναι υιοθετημένος. Άπαντώντας ναί και στις δυο ερωτήσεις ένας σαστισμένος  Halbert μάθαινε πως είχε αδελφό και αδελφή στην Ελλάδα. Αυτό που πάντα διαισθάνονταν ήταν αλήθεια.

Η αναζήτηση τους για τον μικρούλη  αδελφό τους Πολύβιο είχε διαρκέσει μια ζωή!

Η αδελφή του Charles Ευαγγελία, τώρα Σεμνή, σαν ορθόδοξη καλόγρια, και ο αδελφός του Γιώργος είχαν προσλάβει πολλούς για να τον βρουν όλα τα χρόνια που πέρασαν.

Ο Σ.Ε.Α.Σ.Υ.Π. έψαχνε για να εντοπίσει τον Charles 2 χρόνια. Η έρευνα ήταν δυσχερής γιατί τα έγγραφα υιοθεσίας βρέθηκαν  τελικά μακριά από το ίδρυμα που είχε ''φιλοξενηθεί'', και από τόν τόπο που γεννήθηκε, την Καλαμάτα.

Οι συγγενείς του Halbert  είχαν μάθει για τον Σ.Ε.Α.Σ.Υ.Π. από μια φίλη που δούλευε στο Υπουργείο των Εσωτερικών. Είχε ασχοληθεί και εκείνη για να βρεί τον Charles αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Σε προσωπικό της μήνυμα στον Charles  η Ιφιγένεια είχε πει, μετά την πρώτη τους επαφή, πως η υιοθεσία του μπορεί και να μην ήταν απόλυτα νόμιμη, με τον ισχυρισμό πως η υιοθεσία έπρεπε να είχε γίνει στο Πρωτοδικείο της Καλαμάτας και όχι σ' αυτό της Αθήνας. Τίθεται το ερώτημα γιατί η υιοθεσία έγινε στην Αθήνα και όχι στην Καλαμάτα που είχε την δικαιοδοσία, και πως ο πατέρας είχε δώσει συναίνεση για την υιοθεσία αφού ήταν παράλυτος και δεν μπορούσε να μετακινηθεί.Ούτε οι θετοί γονείς ήταν παρόντες στην υιοθεσία αφού ο θετός πατέρας υπηρετούσε στην Άγκυρα, στην Τουρκία.  Δεν ήταν καν κάτοικοι Ελλάδας.

Ο  Charles, άγνωστο πως παραδόθηκε στην Τουρκία ''τσουβαλιαστός'' και ασυνόδευτος. 

Η μητέρα του υιοθετημένου ήταν ήδη νεκρή. Ποιός λοιπόν έδωσε την συναίνεση; 

Πιο πολλές λεπτομέρειες δεν έδωσε η Ιφιγένεια στον Halbert,  υποσχόμενη πως θα του τα πει όλα μόλις έφτανε στην Ελλάδα για να συναντήσει την οικογένεια του που περιλαμβάνει εκτός από τ' αδέλφια του πολλούς θείους, θείες, ξαδέλφια και ανήψια.

Είναι τόσο ευτυχισμένος, πιο ευτυχσμένος δεν ήταν ποτέ είπε η γυναίκα του η Ann.

Πάντα πίστευε πως η μόνη οικογένεια που είχε είμασταν εμείς οι δυο. 

Τώρα έχει την οικογένεια που πάντα ονειρεύονταν.

Ο Halbert  από εκείνη την μέρα μιλάει με την αδελφή του στο τηλέφωνο, με την βοήθεια μιας φίλης που κάνει την μετάφραση αλλά η μετάφραση κάνει την επικοινωνία αργή. Ο Halbert  μπορεί να συνθέτει κάποιες φράσεις αλλά χρειάζεται βοήθεια για να επικοινώνήσει με την αδελφή του. 

''Πιστεύω πως της κάνει καλό ν' ακούει την φωνή μου και να ξέρει πως αισθάνομαι κι εγώ το ίδιο'', είπε ο Charlie! ''H αγάπη είναι εκεί'',

Μετά από την τηλεφωνική τους επικοινωνία η Σεμνή έστειλε φωτογραφίες, για να μπορεί ο Charles  να γνωρίσει την οικογένειά του ενώ η Ιφιγένεια έστειλε τα έγγραφα της υιοθεσίας του. Στις φωτογραφίες οι γονείς του, Νικόλαος και Βασιλική Σταματοπούλου, νεαροί πρόσφατα παντρεμμένοι και η Σεμνή με την φορεσιά της καλόγριας της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας.

Είναι το πιο παράξενο συναίσθημα να κοιτώ τις φωτογραφίες των γονιών μου και της αδελφής μου, να κοιτώ τα πρόσωπα τους για πρώτη φορά! Μερικές φορές απλά κάθομαι και ΄΄καρφώνομαι'' στις φωτογραφίες.

Ελπίζει να δει σύντομα την οικογένεια του ενώ η Ιφιγένεια έχει ήδη κανονίσει, με σπόνσορες την Ελληνική τηλεόραση, να δοθούν δωρεάν τα εισιτήρια της επιστροφής του στην πατρίδα του.

Το αξίζει και ο Charlie και όλα τα άλλα Ελληνόπουλα που έφυγαν από την Ελλάδα μ' αυτόν τον τρόπο, να επιστρέψουν δωρεάν στην πατρίδα.

''Αισθάνομαι μόνο ένα κομμάτι της ζωής μου πως είναι πλήρες, λέει ο Charlie, υπάρχουν πολλά ακόμη κομμάτια που λείπουν και πρεπει να τα μάθω''.

Η Σεμνή συνεχίζει να τηλεφωνεί τακτικά άν και τις περισσότερες φορές μόνο γελά, σύμφωνα με τον Halbert  και την γυναίκα του. Η εισήγηση της Ιφιγένειας να μάθει Ελληνικά είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία.

''Ολες οι αναμνήσεις που μπορείς να έχεις είναι ίσως σκιώδεις και μπερδεμένες, όμως γνωρίζω  πως στο DNA σου είσαι Έλληνας και τα πράγματα θα ναι εύκολα για σένα'' του έγραψε, θα δεις''.

Τα πράγματα, έως τώρα δεν ήταν εύκολα για τον Charlie, αλλά η απόφαση του να μάθει Ελληνικά είναι σταθερή.

''Θέλω να μάθω να μιλάω Ελληνικά για να μπορώ να επικοινωνήσω με όλους όταν τους συναντήσω'', είπε. ''Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είμαι Αμερικανός αλλά θέλω τόσο πολύ να συναντήσω την οικογένεια μου στην Ελλάδα''.

Η συνάντηση του Halbert  με την οικογένεια του έγινε στην πατρίδα του. Μια σπουδαία, επιτυχής επανένωση που τον ''απογείωσε'' στην μεγαλύτερη χαρά και ευτυχία.

Το όνειρο του τόσων χρόνων εκπληρώθηκε. Δεν ταξίδεψε βέβαια με τα φτερά του αγαπημένου μυθικού άλογου του Πήγασου αλλά με τα φτερά της Ολυμπιακής! 

Εεε οι καιροί έχουν αλλάξει πια.

Στο αεροδρόμιο ήταν όλοι εκεί. Πνίγηκε στα φιλιά και στον κόσμο. Όλοι οι αγαπημένοι του που τόσα χρόνια έψαχναν γι αυτόν ήταν εκεί μπροστά του. Σκηνές που δεν περιγράφονται με λόγια γιατί ακόμη και η τόσο πλούσια Ελληνική γλώσσα δεν μπορεί.