Η κ. ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΓΥΙΟ ! ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ?

                                  Οι περιπέτειες μιας Καλαμαριώτισας μάνας

                                      Ένα ακόμη θύμα εμπορίας βρεφών;

                                                       Η κ. Αθηνά
                  
             Μια   δραματική ιστορία  μιας ακόμη μάνας που αναζητά το παιδί της

Δέκα έξι χρόνια τώρα μια απίστευτη ιστορία ταλανίζει την χώρα χωρίς ακόμη να έχει βρει την δικαίωση της. Εκατοντάδες άνθρωποι έχουν ήδη βρεθεί και επανασυνδεθεί με τις οικογένειες τους  όμως η  επίσημη πολιτεία , αυτή που  είναι στο χέρι της, να δώσει ένα τέλος στο πιο ειδεχθές εμπόριο της ντροπής, της πώλησης ανθρώπων από άνθρωπο, δεν φαίνεται να έχει την διάθεση να βάλλει ένα τέλος σ’ αυτό το δράμα.


Χιλιάδες βρέφη έχουν κλαπεί και πωληθεί από τα νοσοκομεία και βρεφοκομεία της χώρας και η οικογενειακή τους τάξη έχει νοθευτεί για πάντα. Τα βρέφη αυτά ενήλικες πλέον  ψάχνουν  να βρουν τις πραγματικές τους οικογένειες, και την ψυχική τους ηρεμία και γαλήνη. Από την άλλη πλευρά και οι οικογένειες τους κάνουν το ίδιο.


Το κράτος παραμένει απλά θεατής στο θέατρο αυτό του παράλογου και του εξωπραγματικού.
Η μια αποκάλυψη διαδέχεται την άλλη. Οι οικογένειες επανασυνδέονται, μετά από υπεράνθρωπες  προσπάθειες χρόνων, αλλά κανείς δεν τιμωρείται και κανείς δεν νοιάζεται έστω και τώρα, να θεσπίσει τις ασφαλιστικές αυτές δικλείδες που θα αποτρέψουν εγκλήματα σαν κι αυτά στο μέλλον.


Θύμα και αυτή του παράνομου εμπορίου βρεφών είναι και η συμπολίτισσα μας  κ.Αθηνά που έχασε με περίεργο, πρωτοφανή τρόπο, το πρώτο της παιδί σε μεγάλη κλινική της Θεσσαλονίκης.
Ήταν στις 29 Μαρτίου 1971 που η  κ. Αθηνά   έδωσε ζωή σ’ ένα υγιέστατο αγοράκι. Χάθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες, σκοτεινές συνθήκες. Όπως χιλιάδες άλλα παιδιά.
Από τότε δεν πίστεψε πως ήταν δυνατό το 5.300 γρ. αγοράκι της να εξαφανιστεί όταν αυτό γεννήθηκε αρτιμελές, εύρωστο και ζωηρό. Όταν όλα κατά τη κύηση και γέννηση του βρέφους έβαιναν καλώς. Ποτέ δεν της το έδειξαν νεκρό ούτε της το έδωσαν για ταφή αν και το ζήτησε με επιμονή.

                                                         
Λίγο αργότερα, όταν άρχισε τις δικές της έρευνες, όλα τα έγγραφα που παρελάμβανε δεν είχαν καμιά αντιστοιχία με την πραγματικότητα. Όπως άλλη ημερομηνία θανάτου στην δήλωση στο ληξιαρχείο, αρκετά αργότερα απ’ αυτήν που γνώριζαν οι γονείς. Φυσικά η ταφή του δεν βρέθηκε σε κανένα νεκροταφείο της πόλης, όσο κι αν έψαξε! Οι αμφιβολίες περί του θανάτου του παιδιού της πολλές  και εύλογες.
Το ερώτημα είναι τι έγινε ένα παιδί 5.300 κιλά; Δεν είναι δυνατόν να πετάχτηκε στα σκουπίδια; Αυτό θα αποτελούσε περιύβριση νεκρού και τιμωρείται από τον νόμο με δυο χρόνια φυλάκιση. Επίσης δεν  βρέθηκε πουθενά νεκροψία, διαδικασία νόμιμη και υποχρεωτική για ένα παιδί που ΄΄πεθαίνει΄΄ στα χέρια των γιατρών. Ένα παιδί τελειόμηνης κύησης!
Και φυσικά δεν το είδε ποτέ νεκρό και στις επίμονες παρακλήσεις της να το πάρει να το θάψει, τότε, δεν της το έδωσαν. Γιατί τάχα δεν είχε το δικαίωμα σαν μάνα να θρηνήσει και να θάψει το βρέφος της;;; Ποιός είχε δώσει το δικαίωμα σ' αυτούς τους κλινικάρχες να υποκαθιστούν την κάθε υπηρεσία ακόμη κι αυτής των κοιμητηρίων;; Αλήθεια ποιός;;
Τι έγινε λοιπόν το παιδί της κ. Αθηνάς; Πολλές οι απορίες και ο προβληματισμός  μεγάλος. Η αγωνία και ο πόνος της μάνας ατέλειωτος.

                                                                                                                      


 
Μόνη της ανεβαίνει τον Γολγοθά της, η Αθηνά, και τόσα χρόνια ψάχνει απεγνωσμένα για βοήθεια σε όσες υπηρεσίες της επιτρέπεται να ‘χει πρόσβαση.
Όλοι όσοι βλέπουν τα έγγραφα της,  λένε ψάξε το, ζει. Βλέπετε τα έγγραφα και η παραποίηση των στοιχείων μιλούν από μόνα τους.
Όμως που ποιος; Τα στόματα παραμένουν ερμητικά κλειστά και ο αγώνας ζωής  για την ανεύρεση του υποτιθέμενα νεκρού παιδιού της συνεχίζεται αδιάκοπα. Όπως και πολλών άλλων  οικογενειών που ΄΄έχασαν΄΄ τα παιδιά τους μ’ αυτό τον παράνομο και ειδεχθή τρόπο.
Όμως η μάνα ψάχνει και ελπίζει. 'Οσο ζω θα ψάχνω λέει η ίδια, το παιδί μου ζει και είμαι σίγουρη πως θα βρεθεί. Ποτέ δεν πίστεψα πως πέθανε αυτό το παιδί ΄΄λέει και ξαναλέει αναστενάζοντας με πόνο και οργή.
''O άντρας μου πέθανε με αυτόν τον καημό λέει ξανά και ξανά η άτυχη μάνα. Ποτέ δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει. Τι ψυχή θα παραδώσουν οι αθεόφοβοι;''                                                               
Παρακαλείται όποιος γνωρίζει κάτι ας επικοινωνήσει με την ιστοσελίδα κι ας δώσει τέλος στο αβάστακτο μαρτύριο της κ. Αθηνάς, να ξαναβρεί τον μονάκριβο γυιό της, που  όπως η ίδια πιστεύει υιοθετήθηκε παράνομα, και πολύ πιθανόν με εικονική γέννηση, και ίσως και ο ίδιος την αναζητά!
Ο γυιός της κ. Αθηνάς έχει δύο αδελφούλες, την Σοφία και την Γεωργία, που τον αναζητούν κι αυτές με αγάπη και συμπαρίστανται στην μητέρα τους σε κοινές έρευνες όλα αυτά τα χρόνια.