Η Οδύσσεια αναζήτησης της φυσικής οικογένειας του Διονύση από την Πάτρα κρατά πολλές δεκαετίες. Ο Έλληνοαμερικάνος συγραφέας με τις πολλές δραστηριότητες που τίμησε την Ελλάδα που τον πληγώνει, ακόμη προσπαθεί να βρεί κι αυτός, όπως τόσοι άλλοι την οικογένεια του. Τα δύσκολα, σκληρά χρόνια της υιοθεσίας του τα αποτυπώνει σε ένα από τα βιβλία του, Γενίτσαροι του 20 αιώνα. ΄Ενας τίτλος τόσο ταιριαστός, τόσο εύγλωτος όσο και η ίδια η αλήθεια. O Διονύσης δεν ήταν από εκείνα τα τυχερά παιδιά να υιοθετηθεί από μια καλή πονετική Αμερικανική οικογένεια με ανθρωπιά και καλά αισθήματα. Αντίθετα η τύχη τον έφερε να υιοθετηθεί από ένα ζευγάρι πολύ σκληρών ανθρώπων. Στο βιβλίο του περιγράφει το νέο του περιβάλλον σαν φωλιά πυθώνων. Του απαγορεύονταν να μιλήσει για οτιδήποτε ελληνικό και να ψιθυρίσει έστω πως ήταν Έλληνας κάτω από καθεστώς φόβου και τιμωρίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που έφυγε νωρίς από αυτούς τους θετούς γονείς διαγράφοντας και το όνομα του. Κράτησε το πρώτο όνομα που του είχε δοθεί από το ορφανοτροφείο, Διονύσης, και επέλεξε άλλο επίθετο για να μην του θυμίζει τίποτε την περασμένη, δυστυχισμένη του ζωή. Έτσι το Διονύσης Διόνου αντικατέστησε το Marvin Carl Weiss στην προσπάθεια του να διαγράψει ότι τον πόνεσε πιο πολύ στην ζωή του. Οι ίδιοι οι θετοί γονείς του.
Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Ο Διονύσης που γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1958 στην Πάτρα δεν ήταν από εκείνα τα ''τυχερά'' παιδιά που ''τοποθετήθηκαν'' σε καλές πονετικές οικογένειες με ανθρωπιά, αγάπη, καλά αισθήματα. Αντίθετα η ζωή τον έφερε να ζήσει σε μια οικογένεια πολύ σκληρών ανθρώπων που αντί να τον περιβάλλουν με την αγάπη τους του πρόσφεραν μια ζωή μαρτυρική, βασανισμένη. Τίποτε καλό δεν έχει να θυμηθεί από αυτούς τους ανθρώπους για τους οποίους το μόνο που νοιώθει είναι οργή και θυμό.
Ίσως και να μην είναι υπερβολή που ο ίδιος χαρακτηρίζει το νέο του περιβάλλον και τους θετούς του γονείς φωλιά πυθώνων. Η παιδική του ηλικία έχει πιο πολλά τραύματα ακόμη και από αυτά τα δήγματα των αποκρουστικών δηλητηριωδών ερπετών. Τραύματα που ακόμη κουβαλάει στην ψυχή του. 'Ολα αυτά τα εξιστορεί με λεπτομέρειες που σοκάρουν και προβληματίζουν στο βιβλίο του Γενίτσαροι του 20 αιώνα. Ένα βιβλίο που όλοι πρεπει να διαβάσουν. Όλοι όσοι σχετίζονται με την υιοθεσία και μη. Τροφή για σκέψεις για όλους όσους πιστεύουν πως η υιοθεσία ενός παιδιού, και κυρίως η σωστή επιλογή των θετών γονέων είναι μια πολύ ''εύκολη υπόθεση''.
O ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ
Φεύγοντας απο το σπίτι των θετών σε πολυ τρυφερή ηλικία, ο Διονύσης έκανε τα πάντα για να επιβιώσει. Σαν πολυμήχανος, εφευρετικός 'Ελληνας δούλεψε πολύ και σε πολλές δουλειές και τα κατάφερε να σταθεί σττα πόδια του και να προχωρήσει στην ζωή του. Πάνω από όλα όμως αγάπησε το διάβασμα και επειδή δεν του περίσσευαν, στην αρχή τουλάχιστον πολλά χρήματα για ν' αγοράζει βιβλία πήγαινε στις βιβλιοθήκες της πόλης για να διαβάσει ότι μπορούσε περισσότερο. Προικισμένος με ευφυϊα και καλή μνήμη ο Διονύσης διάβαζε τα πάντα. Φιλοσοφία, Ιστορία Κλασσικά έργα. Ήξερε καλά πως για να επιβιώσει έπρεπε να μορφωθεί. Έτσι ο Διονύσης καλλιέργησε το πνεύμα του και άνοιξε τους καινούργιους του ορίζοντες. Ξεκινώντας από το Brooklyn της Νέας Υόρκης, την γειτονιά όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια και μετά από την συνοικία Whitestone Queens όπου μετακόμισε, συνέχισε την περιήγηση του στον κόσμο.
Πνεύμα ανήσυχο και τολμηρό ταξίδεψε πολύ. Ήλθε και στην Ελλάδα ψάχνοντας χωρίς όμως αποτέλεσμα για να εντοπίσει την πραγματική του οικογένεια, μετά Brazil, Mexico, the UK, France, και σε πολλές άλλες.
Ένας ακόμη περιπλανώμενος Οδυσσέας. Ένας Έλληνας που δηλώνει περήφανος που είναι Έλληνας!
ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
PATRA'S TOWN SIGHTS
Χρωστάω τα πάντα στην στην θαυμάσια σύζυγό μου, εκμυστηρεύεται ο Διονύσης, με πολύ συγκίνηση. Εκτός από δύο υπέροχα παιδιά μου έδωσε την οικογένεια που πάντα ονειρευόμουν και μου έδειξε το σωστό δρόμο να κάνω ένα καινούργιο ξεκίνημα στην ζωή. Η γυναίκα μου ήταν αυτή που με ενέπνευσε να γράψω το βιβλίο μου για την υιοθεσία μου και την ζωή μου, και αυτή επέμενε πως ήταν αξιόλογο να εκδοθεί. Πιστεύει πως με τον τρόπο αυτό θα μπορούσα να βοηθήσω κι άλλα παιδιά που είναι σαν και μένα και βίωσαν τα ίδια συναισθήματα και καταστάσεις όπως εγώ. Στην Αμερική αλλά και στην Ελλάδα. Η αγάπη της γυναίκας μου, η συμπαράσταση της και αυτής των παιδιών μου μου δίνουν κουράγιο και δύναμη σε ότι κάνω στην ζωή και επουλώνουν όλα τα παλιά τραύματα.
http://www.amazon.com/Twentieth-Century-Janissary-Orphans-Freedom-ebook/dp/B004VGTU14/ref=sr_1_1?s=books&ie=UTF8&qid=1330319247&sr=1-1
Όμως σ΄αυτήν την σελίδα δεν θέλει ο Διονύσης να πει τα ίδια πράγματα που περιγράφει με τόσο γλαφυρό τρόπο στο βιβλίο του Janissary of the 20th century. Ένα βιβλίο που αξίζει και της προσοχής μας και των χρημάτων του και που όλοι πρέπει να διαβάσουν. Απ' αυτή την σελίδα θέλει να στείλει το μήνυμα του στην πραγματική, φυσική του οικογένεια για το πόσο σημαντικό είναι γι αυτόν να τους ξαναβρεί και να επανασυνδεθεί μαζί τους. Θέλει να μάθει ποιοί είναι αυτοί που τον έφεραν στην ζωή, για τ' αδέλφια του που νοιώθει πως υπάρχουν κάπου στην περιοχή της Αχαϊας η της Ζακύνθου. Θέλει να επανασυνδεθεί με την ελληνική πολιτισμική του κληρονομιά που τόσο αγωνίστηκε γι' αυτήν όλη του την ζωή. Ακόμη να δώσει στα παιδιά του τους παππούδες, τους θείους τα ξαδέλφια που τους αξίζει να έχουν. Την πραγματική τους οικογένεια. Αυτό θα ταν η κορώνα, η μεγαλύτερη επιτυχία, που θα στεφάνωνε όλες του τις προσπάθειες, τους αγώνες και τα όνειρα που είχε κάνει μέχρι τώρα. Τα κίνητρά του είναι η πραγματική ανιδιοτελής αγάπη και μόνον αυτή. Μια αγάπη που χρόνια τώρα αγωνίζεται να δώσει στην χαμένη οικογένεια που τόσο πολύ στερήθηκε. Μια ανάγκη ψυχής από ένα Ελληνόπουλο που κράτησε μέσα του για πάντα την αγάπη του για την Ελλάδα και που μέσα από το βιβλίο του την μετέδωσε στην άλλη πλευρά του ωκεανού.Ένας μεγάλος πόθος ανεκπλήρωτος, αληθινός, που σιγοκαίει στις ψυχές όλων των Ελληνόπουλων που βρέθηκαν όπως και ο Διονύσης μακριά από την πατρίδα που τους έδωσε μεν την ζωή αλλά που τους στέρησε την ευκαιρία να μεγαλώσουν και να ζήσουν στην χώρα τους.
Καλή επιτυχία και σε σένα Διονύση.
ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ
A LETTER FROM DIONYSI
Dionysios has lived a life that most people only read about in a thriller. The first twelve years of his life was spent in Bensonhurst Brooklyn New York. "It was a Good Fellas type of neighborhood." says Dionysios. "Rough and tough, the streets, and alleys were my playground." Age thirteen he traded (not by choice) the streets of Brooklyn for Whitestone Queens New York. "Whitestone was very different from Brooklyn. Stuffy, nouveau, and snobbish lower middle class, putting on false pretenses." recalls Dionysios. "I found life there uninspiring, boring, and given the events in my life at that time, very painful."
Struggle has always been the hallmark of his life. Taking him from the beaches of Coney Island, to the seedy, and dangerous streets of Broadway, and Hell's Kitchen of the 1970's." Blessed with both a powerful intellect, and a keen memory. Dionysios educated himself in the libraries of New York City. "I spent hours reading, and not just kids books. I was reading the classics, and philosoph, history, you name it, and I read it." Having a powerful wanderlust he has traveled the gamut of careers. He was a day laborer, chef, office boy, high school social studies teacher, and college adjunct lecturer. This wanderlust has taken Dionysios to three continents worth of travel. Including extended stays in Greece, Brazil, Mexico, the UK, France, and many more.
He was fortunate enough to meet an incredible woman, after all the traumas, he had in his earlier life. She would show him the path to start living again. She gave him the family that he has always dreamed of. It was she who convinced him that his story is worth writing, and publishing in a book. So other people will know what happened to him, and so many other children back in Greece. Everything he has is owed to her, and his two wonderful children.
ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
PATRA'S MUNICIPALITY ORPHANAGE DURING 50TEES
But this blog entry is not about his past. If you want to know his past, you have to read his book "Twentieth Century Janissary". This blog entry is all about the future, and the things he wants most of all now, is to find the family that was lost to him, so many years ago. So that he can maintain the cultural heritage he fought so hard for, and to not only pass it on to his children. But to give them if possible real grand parents, aunts uncles, and cousins. To achieve this would be a crowning achievement to all his past struggles, prayers, and dreams. Please do not hesitate to contact him through this website, with any information, questions, or comments, all will be welcome.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου