14-11-1977
Η Κυριακή αδελφή της αγνοούμενης
H Γιαννούλα από το Άσπρο Κιλκίς αναζητά το κοριτσάκι της που γέννησε στην κλινική Λητώ της Θεσσαλονίκης. Η μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετού έπαθε οξεία περιτονίτιδα και στην συνέχεια μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ νοσοκομείο Θεσσαλονίκης όπου κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της. Το κοριτσάκι της μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης όπου 5 ημέρες μετά ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Η οικογένεια δεν είδε ποτέ το βρέφος νεκρό ούτε το παρέλαβε για ταφή. Το κοριτσάκι αναζητούν η μητέρα, η αδελφή της Κυριακή και ο αδελφός της Παναγιώτης.
Η μαμα μου παντρευτηκε το 1974 το μπαμπα μου κ
ζουσαν ευτυχισμενοι σε ενα χωριο τον Ασπρο Κιλκις κ το 1975 γεννηθηκα εγω! Σε 2
χρονια το 1977 θελησαν να μου χαρισουν ένα αδερφακι κ ενώ όλα πηγαιναν καλα τη
μαμα μου την πιασαν εντονοι πονοι στον 8ο
μηνα στις 14-11-1977 κ πηγε να γεννησει στην
κλινικη Λητω που ηταν κ ο γιατρος της, εκει της καναν καισαρικη κ της πηραν το
μωρο κ μετα τη στειλαν στο ΑΧΕΠΑ αμεσως για εγχειρηση οξειας περιτονιτιδας,..το
μωρο το μεταφερε αρον αρον αμεσως ο πατερας μου στο Δημοσιο Νοσοκομειο επειδη
του ειπαν χρειαζοταν να μπει σε θερμοκοιτιδα λογω του ότι ηταν 8μηνιτικο..η
κατασταση της μητερας μου ηταν πολύ σοβαρη την ειχαν ανοιχτη για πολλες μερες κ
μετα από ένα μηνα ειπαν τη γλιτωσε - σωθηκε..Αυτο ειχε τραβηξει την προσοχη του
πατερα μου κ του παππου μου που ερχοταν από το χωριο για να τους προσεχουν κ
όταν σε λιγες μερες πηγαν να παρουν το μωρο από το Δημοσιο Νοσοκομειο για να το
πανε σπιτι βγηκε ενας γιατρος αγκαλιασε τον πατερα μου κ του ειπε ότι το μωρο
πεθανε κ αυτοι το τακτοποιησαν..μην γνωριζοντας ότι τους κοροϊψε - σαστισμενοι
κ καταρρακωμενοι ο πατερας μου κ ο παππους μου φυγαν μια κ δεν τους λεγαν τοτε
από το ΑΧΕΠΑ κ αν θα ζουσε κ η μαμα μου..
Δυστυχως 3 χρονια μετα σκοτωθηκε κ ο πατερας μου
σε αυτοκινητιστικο δυστυχημα..ετσι δυστυχως δεν μπορω να μαθω από αυτόν άλλες
λεπτομεριες για το τι ακριβως συνεβη μια κ η μαμα μου καθως χαροπαλευε στην
εντατικη δεν γνωριζει τιποτα για εκεινες τις ημερες..το θεμα αυτό ηταν μεγαλη
πληγη θλιψης για ολους κ δεν το συζητουσαμε ποτε..
Μεγαλωνοντας μου ειπαν ότι η μαμα μου νου εκανε
μια αδερφουλα αλλα πεθανε, εγω όμως τη σκεφτομουν παντα κάθε μερα κ
προσευχομουν γι'αυτή κ μου ελειπε - μαλλον αισθανομουν από τοτε ότι ηταν
ζωντανη!!
Όταν μαθαμε από την τηλεοραση τα
σκανδαλα με τα κλεμενα παιδια συγκλονιστηκαμε κ ξεκινησαμε την προσπαθεια να τη
βρουμε με τη βοηθεια του Θεου..
Καναμε ερευνα κ δεν βρεθηκε
πιστοποιητικο ταφης σε κανενα νεκροταφειο της Θεσσαλονικης κ αυτό μας ταραξε
πολύ κ ορκιστηκαμε ότι θα κανουμε τα παντα για να τη βρουμε και να τη σφιξουμε
στην αγκαλια μας..μας λείπει τόσο πολύ!!την περιμενουμε η μαμα της , αδερφη της
κ ο αδερφος της !!
Της αφιερώνω
τα παρακάτω τραγουδια:
ΔΕΜΕΝΕΣ ΓΙΑ
ΠΑΝΤΑ
Μπορώ τώρα πια
να ζω κ εγώ
να προχωρώ
χωρίς να φοβάμαι
προσπερνάω
κάθε εμπόδιο που θα βρω,
κρατώ σφιχτά
σαν φυλαχτό - στα αυτιά μου τη δική σου φωνή
γλυκιά φωνή με
πλημμυρίζει σιγουριά,
Νιώθω δεμένη
με σένα σαν με κρατάς σφιχτά μες στην αγκαλιά
σ' ακούω - σε βλέπω κ κάθε στιγμή είναι πια χαρά ,
τίποτα τώρα δε
μας χωρίζει θα 'μαστε μια ζωη δεμένες!!
Δεν ήτανε τυχαία
που ήμασταν μακριά μα όλα τελειώσαν ,
τώρα πια υπάρχεις
μέσα στην καρδιά,
μου έδωσες ότι
ζητώ κ τώρα είμαι πια δυνατή
για χάρη σου
βλέπω τον ήλιο στη βροχή,
Νιώθω δεμένη
με σένα σαν με κρατάς σφιχτά μες στην αγκαλιά
σ' ακούω - σε βλέπω κ κάθε στιγμή είναι πια χαρά ,
τίποτα τώρα δε
μας χωρίζει θα 'μαστε μια ζωη δεμένες!!
Σφιχτα
αγκαλια!!!
Κάθε αναπνοή η
αιτία είσαι εσύ ,
ξεκινώ σταματώ
- είμαι εσύ κ εσύ εγώ,
σε ουρανό κ
στη γη πάντα θα 'μαστε μαζί
δυο ψυχές -
μια πνοή κ στην άλλη μας ζωή, δεμένες!!
Νιώθω δεμένη
με σένα στη σκέψη μου ζεις με καθοδηγείς
σ' ακούω σε βλέπω
κ κάθε στιγμή είναι πια χαρα!!!!
Δεμένες σφιχτά
αγκαλιά!!!
και
ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ
Καλή επιτυχία Κική μου. Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι για σένα και την μητέρα σου να βρεις την αδελφή σου.
